酸甜半熟山头果,红白争开屋角花。
紫户不关春睡足,太平多在野人家。
乍晴山染碧,过雨落疏花。
水阔暮天迥,村居春昼嘉。
倚栏时展画,留客旋烹茶。
賸得闲中趣,吟诗到日斜。
凿井耕田仅万家,农夫农妇毕丝麻。
夜来得雨陂塘足,村北村南罢踏车。
喜得身闲散,村居尽不妨。花开和蝶看,酒熟带醅尝。
草径偏临水,柴门正向阳。故交应笑我,近日学耕桑。
飞蛾故故扑灯光,风雨萧萧打纸窗。
人为官方搔白首,虎来村落渡清江。
猿啼冷日谁家梦,故国愁牵几曲肠。
篱菊何曾忧战伐,夜添寒蕊趁重阳。
数舍茅茨簇水涯,傍檐一树早梅花。
年丰便觉村居好,竹裹新添卖酒家。
莫怪村居僻,村居亦可嘉。
仆羸腰带艾,婢傅鬓簪花。
歌罢蛙催乐,酒阑蜂报衙。
门前少车马,惭愧五侯家。
古来村里起功名,当日南阳亦是耕。几笔远山仁者静,半篙流水圣之清。
晚风蝉响胜金奏,夜露萤光即火城。人得一间高一著,不须史论又诗评。
水国虽暑湿,亦恶春令早。雨旸恒不时,过燠未为好。
凌威集骄阳,瘴疹一以埽。宿麦根复濡,丰年不烦祷。
堪舆气清真,生物同寿考。大哉造化力,排斡正穹昊。
能令四时顺,少失安足道。君胡乃嗟叹,哀彼花与草。
方今王正始,节物自未老。繁华虽云迟,秀实终自保。
可以宽君爱,毋为色枯槁。
人笑无才自笑狂,槿篱竹坞得深藏。
自从病後辜风月,未免愁中读老庄。
行圃数畦秋菜长,泛溪十里晚荷香。
丛书坐嬾无由续,且补忠州手录方。