宽著肚皮急叉手,镬汤里面翻筋斗。
浑身糜烂转声香,那个禅和不开口。
渔翁家在何许,惯宿芦花不归。
昨夜江村欲雪,百钱买得蓑衣。
展开阅读全文
我爱乐天文,平易更精切。
笔端应有口,心事无不说。
游戏供日用,工巧疑天设。
述情悉毫厘,辨理穷曲折。
如我本欲言,挽我开齿颊。
如人病瘖哑,代我传喉舌。
惊骀拟举步,骏足过如瞥。
弱弧未及弯,强絮已穿札。
抚才初自愧,适意还深惬。
读尽一编诗,胸怀消百结。
汉使重颁朔,胡臣旧乞盟。
烽烟虚昼望,刁斗绝宵惊。
虎落云空锁,龙堆月自明。
祁连山更北,新筑受降城。
展开阅读全文
车轮何由方,草色欲无路。晴川媚双燕,及此送将去。
若人天机深,奇服雅自与。色温无可锄,语妙时一吐。
相逢大江上,为我浣尘土。后期岂前料,已作千岁语。
告归何草草,双水深雾雨。稍闻父老旧,门户要渠补。
祗愁模楷地,与世作誇诩。宁当去楼梯,闭置吾叔度。
翼翼吴齐门,大江流日夜。别君虽咫尺,即是风牛马。
君才何如我,我拙犹肯借。淮人买绣丝,布洲市如赭。
张皇十日饮,著公乔松下。画工亦岂学,爱玩此粲者。
人情勿苦拒,舆马幸整暇。向来三宿恋,取别万里驾。
想当双玉瓶,酣歌泪盈把。缥缈鸿鹄去,吾甘老原野。
黄金角黍照盘明,秋月弓湾斗彩赢。
应是君王方右武,内家仙子亦知兵。
堂萱营柳伴吟哦,黄绶仙翁鬓未皤。
对客不矜名第贵,输心惟在简编多。
江头鲂鲤香晨膳,境内鸱枭冷夜窠。
湘国诗盟今寂寞,衰颓犹喜识阴何。
雩娄陂水旧风烟,可喜斯民得繼传。
万顷稻粱追汉日,五门疏凿似齐年。
才高欲献营田策,公暇还来泛酒船。
称与淮南夸好事,耕歌渔唱已相连。
此生老矣益飘零,汤饼来年又何所。
是身如寓敢求安,更筑小轩名以寓。
凭谁叫阍与帝语,有客多艰乃如许。
水花为客啼红雨。
已作淹留计,行舻岂恨迟。
却投前浦宿,还似始来时。
寥泬鲈乡远,飘零鹤发悲。
犹欣有隐者,度景覆残棋。