风雨经旬只闭门,朝来倚槛已春深。
不知花片飞多少,但觉江城满绿阴。
展开阅读全文
整驾欲南鹜,乃复送公舟。
公行民所瞻,原言勿淹留。
向来秉事枢,正色有忠谋。
坐觉国势尊,已验权网收。
如何霖雨泽,偏使及南州。
新春紫诏下,闻者宽百忧。
谁长今重镇,百万宿貔貅。
控江抚长淮,声势接上流。
吾皇志经略,此地合绸缪。
不应万全策,岁月空悠悠。
先当植本根,次第施良筹。
未闻欲外攘,而乃忽内修。
幕府方宏开,人才要旁搜。
可不念葑菲,惟当别薰莸。
留钥岂淹久,即归侍前旒。
尽舒医国手,调瘵会有瘳。
还忆遐荒守,时能寄音不。
携手北梁道,送君南浦春。斜阳沉璧彩,流水濯缨尘。
郢酒频扬觯,燕歌旋怆神。瑶华如可折,堪寄陇头人。
展开阅读全文
东风飒飒吹行李,荣送双龙璧池水。
璧池浪阔高化龙,直透银河三万里。
君家兄弟真雁行,季方学行如元方。
中眉不是弓刀软,个般人物宜胶庠。
只今胶庠多俊杰,正是功名到时节。
陈家原有两状元,释褐传胪未应别。
顾余亦问京华春,苍蝇愿附骥尾尘。
干将先去抉云雨,太阿行亦龙延平。
展开阅读全文
峨峨三茅峰,秀出云雨上。
疑有避世士,卜築便幽旷。
菊英当朝餐,兰佩拂千障。
我行未之见,徘徊几惆怅。
子居山之西,昔闻今见之。
厌和下里曲,浩歌商山芝。
山林久寂寥,迟子相发挥。
间关整车轴,万里端自兹。
特苗天所扤,念此令人悲。
毋为舍灵龟,旁观时朵颐。
盈盈一水宛秋蛇,鸡犬无声野客家。
雨后绿添沿径草,风回红谢隔墙花。
谁说黄州斗样微,满城灯火亦相辉。
痴儿方有揶揄意,却得连江雨解围。
几树每红一径深,春风裁剪锦成屏。
花前莫作渊材恨,且看杨妃睡未醒。
方岳分为五太宗,江南崒嵂祝融峰。
中天自立如皇极,支峤相归若附庸。
湖不多浮为所镇,斗犹小退避其衡。
太高要以卑为德,七十二君休更封。