野人何苦赴官差,符使追呼挠道怀。
幸有千门香积供,不如随喜去罗斋。
吾友徐思叔,会稀多阻离。
要知名下士,看取卷中诗。
识面恨已晚,因渠端可知。
通神定何物,莫致孔方疑。
江南梅事已吹残,想见岭南青作团。邂逅诗成肯相寄,憧憧驿使入长安。
作意投公好赋诗,无盐竟自突西施。
生憎逼仄饥寒态,不尽从容质问时。
已办过江还败兴,要期重谒愧无辞。
夜光明月虽防暗,白日青天不碍知。
我今方从湖外归,君行重向湖外去。
湖南山水故佳绝,我独茫茫畏长路。
君行更过五岭南,象郡我亦闻人谈。
纵令为郡真尔好,愿勿久留归要早。
冉冉秋将至,沉沉夜向晨。
河随天渐转,露洗月如新。
瘦竹过眉杖,轻纱折角巾。
渔歌四面起,烟水浩无津。
草衣而木食,老子乐在内。
身似玄空云,踪迹了无碍。
双松亦孤高,青青远为封。
富贵不须论,本非吾所爱。
重上青楼拂蛛网,却匀愁黛对菱波。
也知新旧争多少,敢话机头织素多。
日落返察矶,无地可卓筇。
回首池阳山,九朵金芙蓉。
溪流出港急,树色收云封。
行客快两目,欲游悔无从。
依依此时心,维舟当要冲。
山游形梦寐,梦觉听遥钟。
应有神仙居,隔此江水重。
移棹近荻港,月出霜华浓。
江上楼高暝树连,壮游空慨禹山川。
客中问醉当秋晚,梦里怀归在燕先。
水送流年遗楚恨,风吹残雪上吴颠。
几番谩附鳞鸿便,不若相依买去船。