密州三月犹有寒,地平更在大海上。昨朝雨止气已晴,今日繁阴北风壮。
城南蹙水傍城流,几处垂杨系小舟。传闻寂寂无车马,红杏夭桃各自稠。
彭泽门前閒草木,丝丝那向路傍生。
便教系得春风住,也与时人管送迎。
淡沲城南路,参差柳绊烟。稻秧才一寸,蚕子始三眠。
曲折藏花地,暄和载酒天。清江深有兴,只欲解归船。
坐听檐雨快高吟,酒到从斟不厌深。
酣战遂符占蚁信,郁兴良慰望霓儿。
一时与被尧天泽,四海同苏傅野霖。
沾足岂惟秋有岁,麦田犹及趁犁金。
春草绵(mián)绵不可名,水边原上乱抽荣。
似嫌(xián)车马繁华地,才入城门便不生。
春天的野草长得茂密,连绵成片,无法分辨它的名字,在水边、在土丘上随意发芽蓬勃生长。
似是不喜欢车水马龙的繁华地方,一到城门旁边就再也看不到它生长的痕迹。
绵绵:形容草生得茂密,连绵成片;不可名,叫不出名字。原上:原野上;荣,花。
地:一作“处”。便不:一作“不见”,这两句是说,春工草似乎厌倦城市的繁华喧嚣,一到城里就不再生长。
城南亭榭销闲坊,孤鹤归飞只自伤。
尘渍苔侵数行墨,尔来谁为拂颓墙?
漠漠更离离,间吟笑复悲。
六朝争战处,千载寂寥时。
阵阔围空垒,丛疏露断碑。
不堪残照外,牧笛隔烟吹。