惹得诗名遍九州,酒徒棋伴半公侯。
离骚甘隐鱼鳞屋,乐府多传鳷鹊楼。
醉叶几窠藏菊径,蠹荷三亩护渔舟。
中原应有楼兰国,空锁吴钩到白头。
穷途欲焉往,薄暮此相投。
蟋蟀数声雨,芭蕉一寺秋。
乡关来枕畔,时事上眉头。
长叹为僧好,今逢更说愁。
江乡梅熟雨如倾,茅屋低头困郁蒸。
小小闷人人莫厌,解教禾稼勃然兴。
檐雨筛珠响未休,梅黄天色淡于秋。
虫依草褥墙腰语,鱼弄荷钱水面游。
浸酒药苗重石甕,湿书松气入山楼。
晚晴闲趁渔人去,学把丝竿坐钓舟。
柳条穿颊一双鲤,鳞插金钱腰尾长。
何日酒泉飞白浪,湖边先问把罾郎。
宇宙冥冥四月时,小斋吟眺苦低垂。江城地僻莓苔老,山径云深草木滋。
密雾蒙蒙笼翠幄,轻烟冉冉散青丝。楚宫幽佩劳魂梦,西望巫阳祇自悲。
残雨收还滴,低云去复留。
护雏怜弱燕,唤妇笑鸣鸠。
碓米舂初滑,园蔬摘复抽。
谁知泥没踝,也有客相求?
我家唯有一团月,挂在飕飕草屋东。
玉兔已为公取玩,更休窥望桂丛中。
无穷云雾湿梅天,终日昏昏只欲眠。髀肉生圆头发白,强寻高处望山川。
梅实初黄暮雨深,宝刀生锈镜昏沈。年年卑湿身无病,自觉能胜百鍊金。