春风盎盎水溅溅,南苑清明雨后天。门外游人听玉管,席间使者劝金船。
定须归路烧红烛,还有新诗上采笺。旧老恋恩方燕喜,看花应不忆伊川。
寻幽无十里,阔处见风涛。
绿树雨中密,澹山云外高。
心情亲醉境,愁色上颠毛。
早赋归来引,悠悠误尔曹。
清明春律十分回,草色连云花尽开。禁籞幸随诸彦入,安车仍赐上师陪。
百壶未许都门饯,九奏先从帝所来。鱼钥恩留方锡劝,柳边迟日莫相催。
踏歌槌鼓近清明,小雨霏霏欲弄晴。
唤起十年心上事,春风楼下卖花声。
岁莫西岑雪未晴,范公祠下少人行。
探梅踏冻烦丹使,扶病迎春问曲生。
石灶茯苓和雪煮,云根流水似冰清。
瓜田数亩春泥暖,好课岩中子弟耕。
客里无鱼未易禁,春风颇忆洞庭针。
可能更问诙谐肉,发已如今不及心。
雨涩风慳,双溪閟、几曾洋溢。长长是、非霞散绮,岫云凝碧。修禊欢游今不讲,流觞故事何从觅。待它时、水到却寻盟,筹输一。燕舞倦,莺吟毕。春肯住,才明日。池塘波绿皱,小荷争出。童子舞雩浑怅望,吾人提笔谁飘逸。记去年、修竹暮天寒,无丛迹。
他乡逢冷食,故国隔长江。薄雨膏犹腻,落红香满腔。
客游如梦醒,愁事被春降。正说扬州鹤,俄来雪一双。
堤上寻春步较迟,马嘶芳草燕差池。
南楼烟雨清明日,正是佳人堕泪时。
吾家崛起蓬蒿间,先君为学良苦艰。
典衣买书教我读,平生贫窭不此悭。
岁晚才沾寸禄养,天祸无何颓泰山。
况时汝辈各少小,不及见汝学燕閒。
逮今孤露历岁月,渐觉长大成疏顽。
诗书堆积有素业,文章体要亦易攀。
固须仁义力造诣,慎择朋友少往还。
偏亲堂上待甘旨,况已齿龀双鬓班。
更可踟蹰忽荣养,不如乌鸟鸣关关。
官家公道禄寒畯,勉旃进取欢慈颜。