环走几千里,驰归亦再旬。征途饶感慨,讼牒费精神。
风雪常欺客,文章本误身。小诗无杰思,犹得当吟呻。
展开阅读全文
新秋未再旬,月露已浩然。
放翁一幅巾,与影俱翩僊。
飞桥挂澄溪,幽窦鸣细泉。
开岁才俛仰,已近摇落天。
殊方久滞留,感此岁月迁。
归来看青灯,悄怆不得眠。
枯草霜花白,寒窗月影新。
惊鸦时绕树,吠犬远随人。
出仕谗销骨,归耕病满身。
世间输坏衲,切莫劝冠巾。
老携诗卷入京华,觅店先须近酒家。
白发但能妨进取,未妨痛饮插梅花。
今年郡圃放游人,懊恼游人作挞春。
到得老夫来散策,乱吹花片摠成尘。
商量岁後牢关锁,拘管风光属病身。
造物嗔侬先遣去,遣侬侬去不须嗔。
银塘打尽万银梭,岸上笭箵来正多。
船载月明犹有月,无船无月欲如何。
江西道院赋金华,近日当涂共两家。
更著崆峒三道院,只销卧治醉莺花。
寓舍中庭劣半弓,鷰泥为圃石为墉。
瑞香萱草一两本,葱叶蔊苗三四丛。
稚子落成小金谷,蜗牛卜筑别珠宫。
也思日涉随儿戏,一迳惟看蚁得通。
同官赣水总青春,消息中间两不闻。
道我未衰君莫戏,不须看我只看君。
波缓沤迟似让行,忽然赴岳怒还生。
东归到底谁先後?何用争流作许声。