牙牌占彩贴红纱,袅袅双茎欲努芽。玉案遥将溱洧水,金盘绝胜魏姚家。
分从汉掌俱沾露,种出梁园不让霞。为报江南佳丽甚,王孙春色到天涯。
维旄茀蓠,在泽之湄。子来自燕,于以将睽。
维旄茀荟,在泽之涘。予之来邢,于以将贽。
既觏则降,胡惙其忧。河岳中移,两曜不仇。
白驹既餔,云何不辕。裳衣在躬,启明流天。
虽有餔浆,无裨渴饥。岂鲜弟昆,在生则依。
安能离形,与子周还。优哉游哉,庶以愉年。
铁骑横驱瀚海尘,戈船直捣瘴天春。不知南北功多少,羞作麒麟第二人。
少日曾闻叔度贤,过逢穷巷更萧然。挥毫秀自云霞发,裋褐名从海岳悬。
此道直论千载后,微才肯任众人前。酣歌意气频开眼,冠盖长安太可怜。
江路轻阴未成雨,梅花欲过半沾泥。
远来不负东皇意,一绝清诗手自题。
塞上今年有事宜,将军承诏出全师。
精金错落八尺马,刺绣鲜明五丈旗。
上谷飞狐传号令,萧关积石列城陴。
不应幕府无班固,早晚燕然刻颂诗。
万竹森然,莫非自己。
作如是观,可谓明矣。
菁菁翠竹,来者得眼。
其不得者,我亦无简。
助发此观,亦有风雨。
若问轩名,请与竹语。
关山月,夜照青海头。白骨征人怨,红颜少妇愁。少妇含嚬望月来,月明流影洞房开。
岁暮机中缣素出,夜寒灯下剪刀催。年年捣衣明月秋,明月还随陇水流。
闺里空教看破镜,沙场不见大刀头。
死后谁知尚有书,符台缄至益沾裾。曾知此意吾多负,敢谓今人我不如。
春服从游诸子在,夜堂歌咏几年馀。篝灯再检平生藁,秋雨江南叹索居。
地官为诗寿外姑,却作林泉家庆图。林泉谁欤地官舅,家人大义宜从夫。
伟哉林泉五男子,女子子孙仍倍此。孺人稀寿正康彊,玉树芝兰满庭戺。
塘庄第宅森相联,板舆胜日相周旋。四时和气入盂鼎,山果甘脆江鱼鲜。
向来家法主母贤,诸郎承业今蕃延。诗书礼乐久成习,长似林泉未老年。
百年志体真两得,一杯春酒人争先。此时母也谢未许,方忆林泉偕笑语。
朝看调膳暮问衣,秋阅登禾春弄杼。母兮此心上有皇天知,报以诸福更百千岁如一时。
贤甥地官祝在图与诗。君不见萱花丛开傍慈竹,忧怀释尽长对猗猗菉。