几年中国游方遍,看水看山念念非。海眼枯时千劫坏,日头出处一僧归。
黄梅雨打袈裟湿,白蜃云随锡杖飞。富士岩前留语在,庭松新长旧禅扉。
春物与愁客,遇时各有违。故花辞新枝,新泪落故衣。日暮两寂寞,飘然亦同归。
献赋曾闻上玉京,还乡人羡锦衣荣。论交未可轻贫贱,托好由来儗弟兄。
万里云霄初发轫,半生湖海却驰声。何当便把丰城剑,且跨洪涛斩怪鲸。
天道固不言,化机恒自然。潜心悟至理,以默守吾玄。
回也岂诚愚,赐给徒为便。始知圣贤学,妙在心相传。
刘君事藏修,筑室文水边。焚香静对易,慕道尤精专。
为赋潜默诗,三复其勉旃。
赎死何由可百身,遗书犹足警来人。
当时珍重千金字,此日凄凉一窖尘。
倚楼谁抱角弓悲,老去元方鬓已丝。梦草青春成往事,看云白日亦多时。
荆花历历垂新影,棣萼离离偃故枝。肠断鹡鸰偏作意,孤飞背立水烟湄。
十年旧鹤喜余亲,奇格跄踉信少尘。秪忆江湖俦侣隔,漫怜霄汉羽毛新。
虞罗蔽日虚施巧,仙路乘风不易驯。借问西池故鹓鹭,胡然茄下慕游鳞。
塘水汪汪凫唼喋,忆上江南木兰楫。绣颈金须荡倒光,
团团皱绿鸡头叶。露凝荷卷珠净圆,紫菱刺短浮根缠。
小姑归晚红妆浅,镜里芙蓉照水鲜。东沟潏潏劳回首,
欲寄一杯琼液酒。知道无郎却有情,长教月照相思柳。
田舍生涯在田里,家家种苗始云已。
俄惊五月雨沉淫,一夜前溪半篙水。
苗头出水青幽幽,只恐飘零随水流。
不辞踏车朝复暮,但愿皇天雨即休。
前来秋夏重漂没,禾黍纷纭满阡陌。
倾家负债偿王租,卒岁无衣更无食。
共君努力莫下车,雨声若止车声息。
君不见东家妻,前年换米向湖西。
至今破屋风兼雨,夜夜孤儿床下啼。
幽栖出尘表,空翠连松竹。袖得碧苔篇,闲来石上读。
日暝欲忘归,山空人转独。