长安城中月如练,家家此夜持针线。仙裙玉佩空自知,
天上人间不相见。长信深阴夜转幽,瑶阶金阁数萤流。
班姬此夕愁无限,河汉三更看斗牛。
东门车马路,此路在浮沉。白日若不落,红尘应更深。
从来名利地,皆起是非心。所以青青草,年年生汉阴。
羊公碑字晋苔昏,中有襄人古泪痕。
忆作风烟涨尘土,自今日月照乾坤。
维瓯有客伤前哲,以岘名坡续后昆。
且莫掀客看凫白,为君王洗汉江浑。
孔淳辞散骑,陆昶谢中郎。幅巾朝帝罢,杖策去官忙。
附车还赵郡,乘船向武昌。九徵书未已,十辟誉弥彰。
副君迎绮季,天子送严光。灞陵幽径近,磻溪隐路长。
编蓬还作室,绩草更为裳。会稽置樵处,兰陵卖药行。
看书惟道德,开教止农桑。别有幽怀侣,由来高让王。
前年辞厚币,今岁返寒乡。有书横石架,无毡坐土床。
兰英犹足酿,竹实本无粮。涧松寒转直,山菊秋自香。
管宁存祭礼,王霸重朝章。去去相随去,披裘骄盛唐。
雨晴新涨碧前溪,丝柳垂垂日渐西。风叶舞馀飞白鹭,片云生处唳天鸡。
烟迷远浦山如湿,波漾轻舟草正齐。尽槛独凭帘半捲,船歌声里暮鸦啼。
麂眼篱边,蛩声阶畔,又见凤仙开矣。寻遍露丛轻摘,碎捣金盆,染成霞腻。
似唾绒点点,早一夜、春生纤指。惹檀郎、时泥人看,惊笑是弹红泪。
七夕星期又是。乞巧筵前,女伴穿针偷比。更较唇间脂晕,臂上砂痕,一般妍媚。
怕猩红易褪,遮莫向、银塘频洗。试瑶琴、月底携来,弹作落花流水。
汉渚常多别,山桥忽重游。向云迎翠辇,当月拜珠旒。寝幌凝宵态,妆奁闭晓愁。不堪鸣杼日,空对白榆秋。
老气盘空,才名照世,万里秋风行色。人物中朝第一,司马题桥,班生投笔。
记承流宣化,早威声,先驰殊域。看吟鞭、笑指关河,历历当年曾识。
自古人心忠义,白水朝宗,众星拱极。铜柱无端隔断,两戒平分,天南地北。
念瞻依丹阙,捧红云、金泥调屑。到明年归对西山,细说安边妙策。
紫天银水渡辛夷,藻帐雕屏解佩时。
金朔窗中窥阿母,小姑堂上忆兰芝。
初宵已有穿针乐,欲曙还成弄杼悲。
若比人间更肠断,万重云浪寄微辞。
一叶井梧飘,双星忽相值。
却怜参与商,晤会当何夕。