露渍綦苔,烟笼屏蕊,小觅閒坊竹静。别梦曾经,隔飘镫阑影。
笑携手,暗忆明霞秀靥初见,暖日同墙相凭。月下梯横,指黄昏教认。
绣骢嘶、省识城南近。东风地、似觉千红迎。几度燕幕还巢,奈楼空花暝。
倚清歌、顾曲何人听。寻芳步、浅立双鸳径。便纵有、叶寄堪题,悄流波不定。
林橹乱红,庭莎换绿,归云缥缈千里。露下葵斋,水边菰饭,已忍十年心事。
素髭白尽,
自昔中原歌有菽,教诲尔子期式谷。元亮虽有五男儿,衔杯委运拟恸哭。
余初鞠子苦艰辛,年近半百始诞育。壮儿孱弱且多疾,爱养娇痴徒碌碌。
目今年垂十九龄,胸次茫然真朴
花萼相辉暗递香,岂无难弟伴元方。
水仙只可供奴隶,合得诗人作雁行。
期君速行乐,不要旋还家。永日虽无雨,东风自落花。诗毫粘酒淡,歌袖向人斜。薄暮忘归路,垂杨噪乱鸦。
喜鹊檐楹,流莺庭院,暗湿罗衿玉露。早洗云軿,洒丝丝甜雨。
碧梧外、掩映婺蟾一棱,月姊何曾偷妒。笑看天孙,弄鸳鸯双杼。
倚垂虹、稳试凌波步。好刍尼、忍把佳期误。一霎两点星萍,又金风吹聚。
叹人间、碧海成桑土。偏银汉、万古长如故。剩小花、碧到牵牛,把相思低诉。
焦山寺里随僧粥,枯木堂中看古文。三客两亡馀有仆,百年几尽忽逢君。
桉铭欣得闻京兆,载酒常当同子云。却使卧游生远想,海门东眺碧天分。
重到西冷,记芳园载酒,画船横笛。水曲芙蓉,渚边鸥鹭,依依似曾相识。年芳易失。段桥几换垂杨色。谩自惜。愁损庾郎,霜点鬓华白。残蛩露草,怨蝶寒花,转眼西风,又成陈迹。叹如今、才消量减,尊前孤负醉吟笔。欲寄远情秋水隔。旧游空在,凭高望极斜阳,乱山浮紫,暮云凝碧。
炎天自欲沉朱李,诗社初欣见素梅。绿柳荐风消酷暑,青荷飞雨濯尘埃。
墙头竹影纷纷出,水面菱花细细开。拍手浩歌情不尽,笑君佳句泥流杯。
寂寂不闻车马声,泥途无亦畏逢迎。引觞自放连朝醉,挥麈遥思一座倾。
傅野好为三日雨,杜陵莫醉百忧行。西南俱说催征辔,却愿双轮四角生。