久客心常醉,高楼日渐低。黄河经海内,华岳镇关西。
去远千帆小,来迟独鸟迷。终年不得意,空觉负东溪。
远过张正见,诗兴自依依。西府军城暮,南庭吏事稀。
草檐宜日过,花圃任烟归。更料重关外,群僚候启扉。
人性之偏惧不知,西门为此佩柔皮。
报巫依旧伤于仇,涵养工夫熟者谁。
有叟有叟何清狂,行搔短发提壶浆。乱流直涉神洋洋,妻止不听追沈湘。偕老不偕死,箜篌遗凄凉。刳松轻稳琅玕长,连呼急榜庸何妨。见溺不援能语狼,忍听丽玉传悲伤。
转战桑乾夜,匈奴半遁逃。边烽随鼓歇,海月傍营高。
总笑探囊易,谁言破竹劳。指时龙阙下,朝服换新袍。
尘海东南下,云山西北高。黄流荡中潏,万里费波涛。
太行之山高莫比,黄河之水深无底。山高无路犹可登,水深无船安可行。
公乎公乎奈尔何,被发提壶来渡河。河水深,不可渡,公无渡河渡河去。
长风吹天落日孤,狂夫烈女何代无。愿死从公与公俱,箜篌所悲终何如。
持麾出莲幕,给饷趋辕门。师征抵深谷,漕转溯穷源。
滩危白石齿,山东洪涛奔。舟楫苦不前,简书日纷纭。
既虞军食乏,复恐民力烦。王事亦有终,黾勉服其勤。
奚必矢石间,而后树功勋。策名及振旅,足可沾殊恩。
万马不闻嘶,天山雨雪时。旌旗寒色惨,鼓角夜声悲。
汉将雄韬出,戎王败垒移。捷书星火急,应到凤凰池。
宝马流星剑,金戈明月弓。千旗分别将,万骑拱元戎。
玉帐兵符袐,辕门杀气雄。长驱沙漠外,谁数卫青功。