二月芳菲在水边,旅人消困亦随缘。
晴舒蝶翅初匀粉,雨压杨花未放绵。
有句自题闲处壁,无钱难买贵时船。
最怜隐者高眠地,日春风是筦弦。
历寂黄花老涧傍,不因风雨减清芳。
从教衰谢随秋草,到了能全晚节香。
藤溪钓叟清且奇,出处不与旁人知。翛然垂钓坐溪上,下上云月相追随。
朝看溪上云,暮踏溪头月。青山绿水是生涯,红蓼丹枫共萧瑟。
有时欲写苍龙姿,雷轰电掣风雨驰。高堂素壁见挥扫,凛凛毛发寒生肌。
有时直向梅花下,弄笔摇毫恣描写。新条旧干总横斜,嫩蕊疏花亦潇洒。
藤溪钓叟非钓徒,遁世不见真良谟。得鱼沽酒唤溪友,颠倒汗漫同驩娱。
君钓藤溪鱼,我作藤溪歌。风尘澒洞豺虎出,一笑奈尔藤溪何。
张率东南美。
刘孺洛阳才。
揽笔便应就。
何事久迟回。
芳辰篆虎,故事描龙,客里竟无人觉。风欺闰午,浪阻扁舟,且赴树阴鸥约。
记今年、摇艇盐官,曾剪葵榴嫩萼。剥黍如金,剩有馀香黏蒻。
俛仰俄成往事,又挂西南,一钩蟾魄。丝缠命缕,寸厄黄杨,旅况预愁边幕。
待扬帆、重指湘源,浇酒离骚细酌。便做到、六月飞鹏,扶摇羊角。
老翁住在浣花村,日日哦诗醉瓦盆。怪底横江见船尾,不知春水到柴门。
每向钟山赋草堂,远林佳树色苍苍。石桥夜迥星河澹,仙井潮生雨气凉。
坐见青松将子落,行看老鹤与人长。钓泉拟解尘缨濯,蹑屩还趋千仞冈。
两翁来往亦风流,还拥红炉说旧游。夜半南枝三转鹊,相看更觉此生浮。
东风收雪曙光开,春意浓浮柏叶杯。晴日满帘宾客散,寒暄先问隔年梅。
处处溪边鼓杂钲,木龙吹浪夺龙精。汨罗有策追诗债,屈子无心作怨声。
汉武瓶砂还捕蝎,淮南拌豆欲驱蝇。剪蒲骨肉频斟酒,江上寒峰为送青。