南州林莽深,亡命聚其间。杀人无昏晓,尸积填江湾。
饿虎衔髑髅,饥乌啄心肝。腥裛滩草死,血流江水殷。
夜雨风萧萧,鬼哭连楚山。三江行人绝,万里无征船。
唯有白鸟飞,空见秋月圆。罢官自南蜀,假道来兹川。
瞻望阳台云,惆怅不敢前。帝乡北近日,泸口南连蛮。
何当遇长房,缩地到京关。愿得随琴高,骑鱼向云烟。
明主每忧人,节使恒在边。兵革方御寇,尔恶胡不悛。
吾窃悲尔徒,此生安得全。
曹瞒窥汉统,东面朝诸侯。鼎足犹未分,屯蒙迷九州。
桓桓长沙裔,歘起挥戈矛。两雄不并立,固知宁相谋。
朔风吹旌旆,飞霜肃貔貅。饮马涸天堑,投鞭填山丘。
建业既震荡,羽檄如星流。众议徒
导漾自嶓冢,东流为汉川。维桑君有意,解缆我开筵。
云雨从兹别,林端意渺然。尺书能不吝,时望鲤鱼传。
前日使君佩铜鱼,雅望已合升华涂。一遭黯黮诚非辜,人为叹愤我若无。
夷州已非人所居,况复筦库治赢馀。幸及瓜时笑还都,襟怀落落真丈夫。
文帝为君固有馀,岂容流涕复长吁。单于可击非无策,表饵陈来术已疏。
风雨忽如此,闭门方昼眠。故应为计拙,可复要人怜。
灯火羌村路,桑麻杜曲田。悠悠今视昔,把卷一茫然。
孽瞒祸水剧赵女,汉火馀光能几许。蜀方传薪嘘未然,吴偶束缊成一炬。
万艘枯苇沃以膏,空江如韛长风鼓。九渊鼎沸羹鱼龙,连营炽炭膰貔虎。
雄图南纪成画饼,匹马华容作穷鼠。坡翁乘兴赋赤壁,烂漫天机涌毫楮。
偶从雪里写芭蕉,又似骊黄不毛举。考图求故此其地,疾恶千年若躬睹。
江山萧条岁华晚,兴废人间几今古。买鱼沽酒吊阿瞒,醉和渔歌短蓑舞。
不多年纪好文章,珍重吾家坦腹郎。志笃尚须开万卷,学成何止擅三场。
功名世济方为孝,冰玉人看亦有光。别后自嗟心力倦,犹能刮目日相望。
流云溶溶水悠悠,故乡千里空回头。
三更犹凭阑干月,泪满关山孤驿楼。
历数勋贤后,如郡到眼希。
胸中蕴金石,笔下出珠玑。
倾盖嗟何晚,临流又送归。
他年傥相忆,寻我钓鱼矶。