重阳对景独徘徊,菊爱寒香未遽开。幽眺且寻陶令乐,朗吟休数仲宣才。
空明万象池塘影,磈礧千峰璧玉台。此去蓬瀛争几许,御风邀取列仙来。
前山收苦雾,宿鸟有新声。
万里南天客,三冬此日晴。
重阳述令序,景物自为嘉。
易办如江酒,难浮似粟花。
追游疑所务,寄兴眇无涯。
旧俗台应废,何人杖马檛。
适意极春日,南台披薜萝。花光晴漾漾,山色昼峨峨。
湘水美人远,信陵豪客多。唯凭一瓢酒,弹瑟纵高歌。
百尺城高济水阴,他乡乘暇此开襟。酒人问月空楼阁,词客凭阑自古今。
碣石北瞻双阙迥,昆崙西指浊河深。青云器业看公等,何限凭陵八极心。
空庭断履迹,江色摇篱门。
夕阳雨忽收,晴意回乾坤。
水零鸥鹭光,烟淡芦苇痕。
远客此栖迟,敢昧元造恩。
青衫避骨癯,白发笑镜昏。
向来期婴鳞,今委荒池村。
眼枯莫制泪,梦破多惊魂。
读书不得力,乃如泛萍根。
出门且散步,殊觉身可尊。
时卷亦时舍,天定理自存。
难忘怀土思,百年徒声吞。
徘徊月魄吐,呼灯倒清樽。
燕子楼头初月,桃花门外春风。肠断琵琶弦里,愁多懊恼歌中。
道人送客过林扃,先识穿云拄杖声。
内苑深居无一念,东堂久阔尚余情。
且欣能善将军饭,未怪频翻吏部羹。
小住家风殊不恶,一江明月看潮生。
日日无堪只欢嗟,谁教九日事豪华。
寂寥难落方山帽,烂熳抚开野菊花。
闻道鹤鸾趋镐燕,忍将鸿雁听边笳。
古来感慨今朝甚,苦雨凄风助我赊。