彼美幽汀兰,开花满国香。怅无与同心,隔水遐相望。
皓月泽清姿,凉风怜幽芳。不及见妆台,委之田舍郎。
彩凤何毰毸,有玉飞则立。
竹林失所依,梧枝夜露泣。
鸡鹜疑九苞,鵷鹭厌五毛。
伊独怨德衰,箫韶如之何。
彼美幽汀兰,开花满国香。
怅无与同心,隔水遐相望。
皓月泽清姿,凉风怜幽芳。
不及见妆台,委之田舍郎。
仙人左手把长箭,欲射日乌乌不栖。
何事离情畏明发,一心唯恨汝南鸡。
遥遥路万里,游子去何之。握手一长叹,清泪泫然滋。
日月易流迈,弦望恒相随。与君永垂隔,末路当依谁。
疲马思旧枥,飞鸟怀故枝。人生何所苦,无乃别离时。
东门柳,年年岁岁征人手。
千人万人於此别,柳亦能堪几人折。
愿君遄归与君期,要及此柳未衰时。
展开阅读全文
自少不出门,岂识天涯阻。郎欲上青霄,舟系江之浒。
从容对我言,慷慨无多语。妾亦不知愁,率尔聊相许。
风雨近深更,闻鸡还起舞。酌酒壮行装,薄劝三杯住。
执手问归期,笑指相如柱。匆匆分袂间,对面无分付。
上马出门行,马首犹一顾。归来心始忧,此别何仓遽。
孤灯耿兰房,滚滚流光度。记得别君初,黄花冒寒露。
此日又春回,绿柳阴如雾。登堂拜问姑,郎行何久处。
姑愁颜强笑,神京八千路。闻语暗心惊,低头泪如雨。
那知大丈夫,一别轻如羽。妾欲寄新衣,肥瘦应如故。
消息两茫然,鹊语空相误。欲上望夫山,愁心不成步。
清宵欲望之,东西忽迷路。何敢怨归迟,愿接夔龙武。
仗剑向南面,风光应未暮。却恐凤书严,致身归圣主。
草色上空阶,衡门疏旧屦。郎兮归去来,毋为功名苦。