万仞昆崙顶上头,颓然委□下林丘。九随地势曲千里,一返天源经百州。
积石西边才北转,太行南下已东流。□匀一线穿沧海,直接银河浸斗牛。
黄花满地竞秋晖,老稚相呼送主归。鸡犬可无惊夜月,牛车曾已遍岩扉。
田家旨否心尤切,辕下攀援忍遽违。圣代循良今孔迩,好将忠敬效缁衣。
豫章谱系派流长,积德贻谋百世昌。
子孝臣忠昭史册,人文士义著名邦。
根源有自支流盛,辞赋无穷翰墨香。
一阅此书一兴叹,令人千古仰馀光。
又是孤帆照暮愁,六年弹指廿回游。凭将家国无穷恨,并入关河一叶舟。
两岸荒芦穷士隐,满帆风色大江流。天涯岁暮将何往,惭愧家无可典裘。
七彩隋珠九华玉,蛱蝶为歌明星曲。兰房椒阁夜方开,那知步步香风逐。
沙棠作船桂为楫,夜渡江南采莲叶。复值西施新浣沙,共向江干眺月华。
苍苍大峨山,高标致青天。
西江走其下,东井躔其颠。
积此二仪气,锺为万古贤。
粤从扬马来,作者接项肩。
我家高阳氏,遂古已婵嫣。
爰及开府公,世德乃昭宣。
挺生六男子,如鳌海上连。
逢时供世用,报国或躯捐。
二季遇明主,皇极佐后先。
英芬播家国,余辉照山川。
咨予食旧德,一线千钧悬。
结发日砻砥,植节图贞坚。
龙飞四十春,先皇始招延。
绛侯正骄主,答策聊相镌。
无心得天下,人力何有焉。
有司矜其愚,置之龟列前。
先人既死城,□遭祸逾挺。
挈身归君父,叨沐登史筵。
是时嘉熙末,大臣私自便。
抗疏警其偷,侧目尤谗言。
未几孽嵩来,当国恣且专。
白发竝相议,一斥逾三年。
祁公俄入相,招我赤城边。
公寻薨于位,游老司陶甄。
蓄缩多畏忌,百壬闹煎煎。
汲黯又妄发,群厖益呀喧。
卧空百余日,遂棹严滩船。
偶乘浙东传,入手埋轮权。
南床有妇翁,出柙流馋涎。
劾章格不下,使者反归田。
流落经七载,那复凌翔鵷。
淳佑更化瑟,弓旌罗八缠。
例叨赤车使,收召湘江壖。
南宫甫逾月,遂玷蓬莱仙。
仍侍玉皇案,兼操金匮篇。
主恩海岳比,每欲输尘涓。
谢吴对持铉,国势如舟偏。
薰莸共一器,两党操戈鋋。
予与赵徐辈,放逐纷联翩。
吴公亦去相,国事堪潸然。
荏苒兵难作,扰攘纷戈鋋。
吴公再秉钧,首议贾生篇。
诸梁尚当路,公愿竟以愆。
亡何事大异,莱国冤南迁。
国忠乱天经,党祸何连延。
伤哉淳佑士,萧艾化兰荃。
腰金空照地,噤如秋后蝉。
嗟我亦何我,赵璧乃独全。
挂舌坐林间,嫠忧耿无眠。
一旦彗星出,应诏言数千。
历数蔡京罪,请收贾充权。
书遏不得上,龙髯已飞天。
尚有闻戒集,祠之未敢传。
其间朝阳吟,好事达湖弦。
几欲齿奸鈇,终肤陨深渊。
偃蹇逾十偾,冰山尚顽坚。
不学李拾遗,尽付酒家钱。
不学杜拾遗,穷愁诗自传。
圣涯浩无际,前路渺以绵。
且复系寸景,终予犀革编。
曾传达士心中印,额有圆珠七尺身。挂锡十年栖蜀水,浮杯今日渡漳滨。一千龙象随高步,万里香华结胜因。拟欲事师为弟子,不知将法付何人。
月华似璧星如佩,流影澄明玉堂内。邯郸九枝朝始成,金卮玉碗共君倾。
松扫醮坛青羽盖,杉围精馆碧油幢。
葛张二老今何许,云外归来鹤一雙。