传呼小队出夷门,屏却朱斿款绿尊。辛苦东方犹待诏,别离江令几消魂。
素衣未遣京尘化,铁钺能回国步屯。月满繁台闻坐啸,何如清夜舞刘琨。
双旌迢递出三巴,驿路寒梅千树花。怅别那堪标物序,宠行犹喜借年华。
江南有信探应早,水部多才价欲誇。陇首残枝如可寄,莫令书问阻天涯。
闹红舸须撑稳者,蹋青鞋略放松些。邀来南海朝,赚得东风嫁。
倚阑干且吃杯茶。小坐天西水月家。同稽首莲台座下。
白毫光里玉魂飞,留看常娥醉魄迷。
一任檐牙沸蝙蝠,忍将明镜照狐狸。
一幅蓬窗尺许天,有时连翠有时烟。多因索句高眠却,失看梅花水驿前。
何处少人事,西山旧草堂。晒书秋日晚,洗药石泉香。
浚岭有朝雨,北窗生夜凉。从劳问归路,峰叠绕家乡。
火云方炽又风薰,谁柅天边午日轮。靖郭所生为贵子,灵均已死作忠臣。
朝衣耻立鸡争地,宾幄难量狗盗人。休语前书忧喜事,浴兰角黍是良辰。