使节归来觐赤墀,朝回示我纪行诗。五言冲淡陶彭泽,四韵清新杜拾遗。
上苑碧梧栖彩凤,瑶空瑞霭映朝曦。披馀不觉心神醉,喜动疏狂倒接罹。
将军原是汾阳族,而父当朝大都督。少年鼓箧武庠游,诸史群经靡不读。
晋人书法唐人诗,时亦钻研味膏馥。弯弧试剑早归衙,缙绅讲义多如簇。
京华数目小由基,调弧撚箭玄援哭。圣明宵旰念南畿,尺一龙章寄心腹。
蛇虎潜踪珑麦青,鲸鲵不惊海波绿。漕渠污漫输挽劳,萧何无谋刘晏促。
在廷万口借将军,共方提纲整条目。九重宠任今何隆,要为四海苍生福。
宣尼大训如日月,百姓足时君自足。伫看紫府报勋庸,玉陛前头秉钧轴。
阳燧烧空烈炎毒,倒喝亲看人代速。芭蕉短尽桐叶焦,使我窗前草无绿。
愁死不遑遑计他,惊魂定后思娱目。浣花老翁平生居,到处先栽数竿竹。
子猷不教一日无,坡仙宁可食无肉。为爱虚中节复坚,森萃凉飙戛寒玉。
亭亭翠干齐荣枯,精神不畏霜风酷。我性爱竹逾诸公,尘垢兼须竹浣浴。
相对静夜两忘言,明月高秋伴幽独。苍根亲许移上林,讵有成言久不复。
君不见眼前繁卉渐枯凋,萧萧飒飒随狂飙。老夫对此心烦劳,安得劲节排云霄。
踏尽高槐影,青虫落酒巾。袖怀三月草,衣浣一年尘。
梦里听朝事,杯中觅圣人。贫厨非大祭,未有肉留宾。
南极祥光入夜清,瑶池仙品献华庭。堂前丹桂参天秀,腰上黄金耀日明。
老鹤万年翎濯濯,南山千古色青青。鲰生拜舞还深祝,坐睹云仍列帝城。