展开阅读全文
西北有高楼,氛氲临大路。
飞檐转春风,绮窗琐云雾。
皎服者谁子,倾城北容与。
娟娟长眉青,不受脂泽污。
娉婷惜不嫁,恐为荡子悮。
写心泛清瑟,独不怨迟暮。
流萍依清源,孤鸟宿深沚。荫干相经萦,风波能终始。
草生有日月,婚年行及纪。思欲侍衣裳,关山分万里。
徒作春夏期,空望良人轨。芳色宿昔事,谁见过时美。
凉鸟临秋竟,欢愿亦云已。岂意倚君恩,坐守零落耳。
涉江采芙蓉,欲采寄所思。
所思今何在,望断天一涯。
将花照秋水,秋水清且漪。
行乐不得再,日暮空凄悲。
黄祗是祗,我其夙夜。
夤畏诚洁,匪遑宁舍。
礼以琮玉,荐厥茅藉。
念兹降康,胡宁克暇。
青青河畔草,矫矫园中李。娟娟楼上妇,微微启玉齿。
仰叹浮云驰,俯首理绿绮。自惜韶华姿,误身游侠子。
容容寒烟起,翘翘望行子。行子殊未归,寤寐君容辉。
夜中心爱促,觉后阻河曲。河曲万里馀,情交襟袖疏。
珠露春华返,璇霜秋照晚。入室怨蛾眉,情归为谁婉。
青青河畔草,江上春来早。春来不见人,思君千里道。
千里君当还,夙昔奉容颜。青楼独居妾,含情山上山。
白雁归塞北,一行千万忆。团团月出云,却使妾见君。
展开阅读全文
青青河边草,悠悠万里道。划生在春时,远道还有期。
春至草不生,期尽欢无声。感物怀思心,梦想发中情。
梦君如鸳鸯,比翼云间翔。既觉寂无见,旷如参与商。
梦君结同心,比翼游北林。既觉寂无见,旷如商与参。
河洛自用固,不如中岳安。回流不及返,浮云往自还。
悲风动思心,悠悠谁知者。悬景无停居,忽如驰驷马。
倾耳怀音响,转目泪双堕。生存无会期,要君黄泉下。
昨夜雨新晴,今朝花更明。下阶看鹿迹,倚树辨禽声。
袖为移兰湿,襟缘爱竹清。荒居春较可,况复托归情。
人事有代谢,天运无常盈。计功与殉利,咄咄竟何成。
哲人悟神理,垢氛长不缨。存虚御六气,振翰凌蓬瀛。
高揖九州士,天路空冥冥。