天似空江星似波,时时珠露滴圆荷。平生踪迹慕真隐,
此夕襟怀深自多。格是厌厌饶酒病,终须的的学渔歌。
无名无位堪休去,犹拟朝衣换钓蓑。
明月向人圆,爱之不忍睡。坐久风露寒,忽忽心如醉。
念君一适我,所遇无欢意。况乃久别离,相思到梦寐。
我生百不堪,缪学屠龙技。于今半世人,升斗亦未遂。
赖有室中友,素怀隐居志。肯与梁伯鸾,扁舟共东逝。
霜风卷地号,达晓不成雨。游云乍蔽亏,朝日翳复吐。
衢梁三日行,去往迷处所。茅檐得小休,蔬饭不能举。
所嗟兵火馀,白骨莽无主。邻邦岁又恶,贾饭逐婺女。
遏籴彼何忍,楚越视心膂。况欲贼取之,不救沟壑苦。
生逢尧舜代,短袖不容舞。空馀卫物心,持此欲谁语。
故人幕中杰,筹画多所补。朝誉竞推先,丘壑终自许。
平生陈琳檄,解使头风愈。容我七子间,泛爱果轻与。
此生听造物,未能狙公芧。牧羊或可息,抱关亦易处。
要以一溉勤,聊润汉阴圃。
去住初难料,行藏只是嫌。天高山簇剑,江静月磨镰。
久别平安否,新愁觉梦兼。双鱼何日寄,迢递岁将淹。
江风吹雨晚霏霏,江上孤鸿湿倦飞。欲向沧波期钓侣,清时未许著荷衣。
东风吹花堕锦筵,杨柳半亸青楼烟。主人自为鸲鹆舞,小妓更奏鸳鸯弦。
当杯入手君不醉,落日已在西山巅。短歌一拍心茫然,请看明镜高台上,何须白发悲芳年。
桃李无光分落英,海棠姿色占春荣。云鬟绿拥妆初罢,醉脸红匀睡未醒。
任使无香真可意,放教千叶更多情。光风流转都能几,莫惜沙头倒玉瓶。
太行元气老洪濛,草树风前带润容。山色只宜差远看,近移空翠上高峰。
西来游宦半忙閒,六日迢遥道路间。回转羊肠三百里,天教马上饱看山。
披衣散发坐南荣,漏点迟迟欲二更。
风约沼萍云影淡,月栖径竹露华明。
石床凉意浮珍簟,宝鼎沈烟喷玉笙。
世虑不关心似洗,此身只觉在蓬瀛。