华灯看罢移香屧。正御陌、游尘绝。素裳粉袂玉为容,人月都无分别。
丹楼云澹,金门霜冷,纤手摩娑怯。
三桥宛转淩波蹑。敛翠黛、低回说。年年长向凤城游,曾望蕊珠宫阙。
茫茫咫尺,眼前千里,况是明年月。
春到眉端,还怕愁无著处。问年华、为谁为主。怨香零粉,待春来怜护。
被东风、霎时吹去。
日望南云,难道梦归无据。遍天涯、乱红如许。丝丝垂柳,带恨舒千缕。
者番又、一帘梅雨。
兰炷旧萦裙摺,玉纤新换筝弦。怊怅一声河满子,双流珠泪君前。
七十二峰霜色,霎时吹到愁边。
碧海青天夜夜,绮窗绡帐年年。楼外金堤堤上月,昔人几度偷圆。
可惜紫骝嘶处,一行杨柳依然。
丽日重轮,祥云五色,噌吰玉殿名传。紫袍珠勒,偏称少年仙。
最喜重华奕叶,周花甲、刚好蝉联。泥金报,龙旂虎帐,歌凯沸春筵。
瑶池初宴罢,冰肌雪骨,文彩翩然。拜木天新命,紫禁亲诠。
道是鸡窗别也,从今始、再理芸编。篝灯话,丝纶世掌,何以答尧天。
伤心误到芜城路。携血泪、无挥处。半月模糊霜几树。
紫箫低远,翠翘明灭,隐隐芊车度。
鲸波碧浸横江锁。故垒萧萧芦荻浦。烟水不知人事错。
戈船千里,降帆一片,莫怨莲花步。
为君憔悴春能几。忘不了、东风意。燕子声高惊晓睡。
玉楼帘卷,朱扉环动,人在伤心地。
罗袖动春香不已。折得花枝倩谁寄。徘徊簪向宜春髻。
收奁未竟,薰衣欲换,蓦地垂娇泪。
蝶不恋花花恋蝶。弃绿怜红,不是它心劣。一种深情情独切。
无情只爱同心结。
几缕春冰吹渐裂。谢得东风,肯送归舟叶。日夜随郎从未别。
何须去共吴门月。
不识秋来镜里,个中时见啼妆。碧波清露殢红香。
莲心羞结,多半是空房。低阁垂杨罢舞,窥帘归雁成行。
梦魂曾到水云乡。细风将雨,一夜冷银塘。
玉笛送清秋。红蕉露未收。晚香残、莫倚高楼。寒月羁人同是客,偏伴我、住幽州。
小院入边愁。金戈满旧游。问五湖、那有扁舟。梦里江声和泪咽,何不向、故园流。
客是旧游人。花非昔日春。记合欢、树底逡巡。曾折红丝围宝髻,携娇女、坐斜曛。
芳树起黄尘。苕溪断锦鳞。料也应、梦绕燕云。还向凤城西畔路,同笑语、拂花茵。