寒寒暖暖,雨雨晴晴,无端催趱红绿。湿燕双双,语语似怜幽独。
银灯半昏碧影,十年愁、多到心曲。此际也,不销魂、断尽肠儿还续。
不忿青蛾元鬓,才弹指、逢人便惭珠玉。吟遍花笺,想也半消清福。
惟应冰纨宝钿,料天公、谁妒尘俗。试看取,古今来、嵇啸阮哭。
只如昨日事,回头想、早已十经秋。向洗墨池边,装成书屋,蛮笺象管,别样风流。
残红院、几番春欲去,却为个人留。宿雨低花,轻风侧蝶,水晶帘卷,恰好梳头。
西山依然在,知何意、凭槛怕举双眸。便把红萱酿酒。
只动人愁。谢前度桃花,休开碧沼,旧时燕子,莫过朱楼。
悔煞双飞新翼,误到瀛洲。
合欢花下留连,当时曾向君家道。悲欢转眼,花还如梦,那能长好。
真个而今,台空花尽,乱烟荒草。算一番风月,一番花柳,各自斗、春风巧。
休叹花神去杳。有题花、锦笺香稿。红阴舒卷,绿阴浓淡,对人犹笑。
把酒微吟,譬如旧侣,梦中重到。请从今、秉烛看花,切莫待、花枝老。
隔花深处闻莺,小阁锁愁风雨骤。浓阴侵幔,飞红堆砌,殿春时候。
送晚微寒,将归双燕,去来迤逗。想冰弦凄鹤,宝钗分凤,别时语、无还有。
怕听玉壶催漏,满珠帘、月和烟瘦。微云卷恨,春波酿泪,为谁眉皱。
梦里怜香,灯前颅影,一番消受。恰无聊、问取花枝,人长闷、花愁否。
旧游京国久相亲,三载同淹紫塞尘。
玉佩忽携春色至,兰灯重映岁华新。
多经坎坷增交谊,遂判云龙断夙因。
料得鱼轩回首处,沙场犹有未归人。
气吐祥光,春生紫禁,飞尘尚阻归轮。翠屏向晓,腰瘦不胜春。
黛减眉消□□,妆台冷、拟待伊人。梨花雪,苍苔砌玉,归马试蹄痕。
别离虽未久,羁窗寒月,更胜从军。绕□□□□,越水吴云。
惟有梅花耐雪,堪冷澹、伴我黄昏。鹊聋喜,传来凤阁,重典旧丝纶。
翠帐春寒,玉炉香细,病怀如许。永昼恹恹,黄昏悄悄,金博添愁炷。
薄幸杨花,多情燕子,时向琐窗细语。怨东风、一夕无端,狼藉几番红雨。
曲曲阑干,沉沉帘幕,嫩草王孙归路。短梦飞云,冷香侵佩,别有伤心处。
半暖微寒,欲晴还雨,消得许多愁否。春来也、愁随春长,肯放春归去。
伯鸾佳偶,羡仙种桂苑,一棱清馥。葭管将回阳律暖,人在玉堂华屋。
半吐琼芳,初圆蟾影,早弄龙章轴。绮筵雅奏,介眉春酒方熟。
频年羁宦天涯,喜左连兰蕙,右依珠玉。共拥兽炉欢宴处,笑举霞觞相祝。
月殿长春,天香久驻,不似凡花木。叠累结子,满庭垂满金粟。
黄花过了,见碧空云尽,素秋无迹。薄薄罗衣寒似水,霜逗一庭花石。
回首江城,高低禾黍,凉月纷纷白。眼前梦里,不知何处乡国。
难得此际清闲,长吟短咏,也算千金刻。象板莺笙犹醉耳,却是酒醒今夕。
有几朱颜,镜中暗减,不用尘沙逼。燕山一片,古今多少羁客。
阀阅无双,声名弟五,锵锵彩凤和鸣。黄钟应律,绮阁觉阳生。
独有梁园春早,瑶阶畔、兰暖芝荣。当初度,佳儿似玉,频进紫霞觥。
琪花应有种,佩连桂殿,笏满槐庭。幸身来圆峤,亲见飞琼。
□况香闰二妙,生同月、恰好同庚。看岁岁,珠联璧映,同听九霄笙。