寻幽山寺爱芳菲,日日凭栏望翠微。绿树中边黄鸟叫,红楼高下白花飞。
前峰晴接后峰雨,近涧声随远涧归。幸有名山供笑傲,未须遽忆故园扉。
一竿垂钓忆□□,身□时□□此方。泽国蒹葭劳梦寐,金台景物寄行藏。
閒敲棋子真成癖,坐看盆鱼为甚忙。喜有弟昆能载酒,风流不减渡潇湘。
劳劳送客黯伤神,此日观鱼□兴新。得食呼群还类我,翻身入藻似惊人。
亭虚但觉商飙动,饮剧方知酒性醇。无奈晚云□急雨,登车□里透重茵。
抽红对白艳无馀,一去上林悔厥初。迹逐风尘梦里尽,香消闺阁雨中疏。
仙禽有意羞衔献,野鹿无知任吐茹。何日芳菲仍满眼,娇然一笑积怀舒。
何事山翁貌独癯,年来愁绪总难驱。生憎沙碛多青冢,怕见金园陨绿珠。
天道此时惊代谢,人间一瞬判荣枯。已知华丽终消歇,退向丘阿狎蘼芜。
枝头烂熳正堪怜,漂泊何来梦草边。落帽乍惊红拂女,凌云恍似紫姑仙。
行人休认旧罗袜,远浦空传新翠钿。后会欲思重见面,容光减尽坐经年。
欲向花前问夙因,阑珊春事不堪陈。新飘绿萼索蛛网,旧落朱英作蚁屯。
幻质有时离本相,冶容何处觅真身。人生俛仰成蕉鹿,何事当筵嗔喜频。
谪仙楼上谪仙游,仙去楼空江自流。千古文章波底月,一时峻节水中丘。
乘风几度回天姥,歌凤如将历九洲。总为才高难入俗,思君不见使人愁。
偶乘彩鹢一登游,仰止高山俯碧流。世事滔滔浑似水,百年鼎鼎几如丘。
却怜地主仝刘宠,为爱清尊泊祖洲。此日相逢须尽醉,明朝分袂不胜愁。
高馆张灯倚日边,银花珠树竞飞觞。珠明远浦光摇斗,花发新枝媚近筵。
闻喜正当休酺夜,衔杯共鐻洗儿钱。寄言言漏休频报,此夕欢娱倍昔年。