座敛钟山翠,城虚白下潮。
鸟啼花坞杂,磴转洞门遥。
傍水邀明月,停杯待玉箫。
月出客已醉,箫声空自娇。
龙輴金铺丽,蜚廉贝阙县。燕藏朱户网,花隔绮疏烟。
刻漏虚银箭,宫槐积翠钱。瑶台夜夜月,不复妒婵娟。
绀宇环天第,青苔琐汉宫。翠华雕辇去,露榭舞衣空。
风散琼林绮,花流温沼红。玉人抱银钥,羽校列云中。
冰柱悬河直,鲛绡布地平。初同梅萼竞,亦乱柳须轻。
箔隐朱楼媚,虹垂宝户明。素娥香室静,却爱点苔英。
入洞多门户,乘高野望饶。花栏依曲磴,潭水接流潮。
院院游难尽,莺莺听转娇。屏间有弦管,待月辄通宵。
茅屋开门缘涧阿,屋前梅树石田多。孤村雪后花初见,正月湖南冻未和。
两寄陇头书未转,近来官阁兴如何。青霞日出天鸡早,错引游人入薜萝。
轻薄东风燕子斜,长安有客未还家。烧灯不是春山夜,对月虚怀旧馆花。
卧处小屏霞寂寞,梦中芳草蝶喧哗。天涯物候关情极,乘兴思浮碧海槎。
采薇南山下,忽忆千里人。岂无临歧言,一别今几春。
旧交容易新,新交容易亲。缄书重复启,曲折情难陈。
勿陈逢彼怒,人心不逮故。愿言秉子德,千秋爱贞素。
今夜天正寒,机杼声不绝。辛勤锦中字,犹诉当年别。
哀鸿附冥汉,潜颖泣玄穴。抚物情不平,履霜心屡折。
杪岁客不还,空然衣百结。如何箕斗间,三星转明灭。
皓魄盈中天,松桂俱含凄。江神弄水碧,海岸啼天鸡。
弦促黄金屋,妾怨白玉闺。虞卿已失赵,宁戚犹恋齐。
朝驱畏太行,夕鞚忧盘溪。岂为一囊粟,与世聊滑稽。