展开阅读全文
上元年中长安陌,见君朝下欲归宅。飞龙骑马三十匹,
玉勒雕鞍照初日。数里衣香遥扑人,长衢雨歇无纤尘。
从奴斜抱敕赐锦,双双蹙出金麒麟。天子爱婿皇后弟,
独步明时负权势。一身扈跸承殊泽,甲第朱门耸高戟。
凤凰楼上伴吹箫,鹦鹉杯中醉留客。泰去否来何足论,
宫中晏驾人事翻。一朝负谴辞丹阙,五年待罪湘江源。
冠冕凄凉几迁改,眼看桑田变成海。华堂金屋别赐人,
细眼黄头总何在。渚宫相见寸心悲,懒欲今时问昔时。
看君风骨殊未歇,不用愁来双泪垂。
寒日征西将,萧萧万马丛。吹笳覆楼雪,祝纛满旗风。
遮虏黄云断,烧羌白草空。金铙肃天外,玉帐静霜中。
朔野长城闭,河源旧路通。卫青师自老,魏绛赏何功。
枪垒依沙迥,辕门压塞雄。燕然如可勒,万里愿从公。
女伴朝来说,知君欲弃捐。懒梳明镜下,羞到画堂前。
有泪沾脂粉,无情理管弦。不知将巧笑,更遣向谁怜。
画角初鸣残照微,营营鞍马往来稀。
相逢士卒皆垂泪,八座朝天何日归。
谁人不谴谪,君去独堪伤。长子家无弟,慈亲老在堂。
惊魂随驿吏,冒暑向炎方。未到猿啼处,参差已断肠。
江柳断肠色,黄丝垂未齐。人看几重恨,鸟入一枝低。
乡泪正堪落,与君又解携。相思万里道,春去夕阳西。
虞帝南游不复还,翠蛾幽怨水云间。
昨夜月明湘浦宿,闺中珂珮度空山。
登高上山上,高处更堪愁。野菊他乡酒,芦花满眼秋。
风烟连楚郡,兄弟客荆州。早晚朝天去,亲随定远侯。
曾共刘谘议,同时事道林。与君相掩泪,来客岂知心。
阶雪凌春积,炉烟向暝深。依然旧童子,相送出花林。
侧听宫官说,知君宠尚存。未能开笑颊,先欲换愁魂。
宝镜窥妆影,红衫裛泪痕。昭阳今再入,宁敢恨长门。