隋家宫妓扫长蛾,销尽波斯百斛螺。化作雪禽春树顶,远山无数奈愁何。
雨馀空翠晓濛濛,有客骑驴落木中。满目好山行不尽,溪猿啼断石楠风。
山光浓淡雨初晴,曲曲江清树色明。若买草堂江上住,尽开窗户看云生。
缙云溪上缙云山,春水流出桃花湾。白头道士鹤为马,月明骑过居庸关。
还家不复羡浮荣,处士头衔字字清。愧我独无归隐地,上林春晚更听莺。
二月园池蜀锦殷,多情宫鸟喜来看。上林春色浓于酒,莫把黄金铸弹丸。
层城柘馆重徘徊,坐见瑶阶长绿苔。纨扇秋来定无用,君王方筑避风台。
处士桥边古岸隈,梅花偏向小园开。冲寒有客寻春去,移得晴窗雪影来。
江上鹧鸪留客住,黄陵庙下泊船时。一林春雨垂垂绿,消得晴风烂熳吹。
玉麈山前紫雁飞,真人燕坐久忘机。馀不溪水连天碧,只借盆池浣羽衣。