我爱山居好,扶藜步晚晴。
俗醇存古意,境寂快诗情。
杜老银丝脍,坡翁玉糁羹。
随缘清供足,尽可佚余生。
日未沈西月色东,一山秋叶染霜红。
鲜明恰胜春花好,不似春花耐得风。
乾坤沈万籁,风露杳双清。
城近更初转,山空月正明。
揽裘寒意重,看剑壮心惊。
迢递谁家笛,凄凉此夜情。
暮霞天角正红酣,渺渺飞鸣雁两三。
万里中原消息断,赖能带得过江南。
雨作年丰计,凉为午睡媒。
不烦思饮露,已可洗飞埃。
延月帘高卷,看山牖尽开。
心閒逢事懒,褦襶且休来。
短棹泊新城,江宽风易生。
帆随潮共上,烟接岸俱平。
冷蕊江南信,孤鸿塞北声。
诗成休朗诵,怕有老龙惊。
园林春去后,幽景属池塘。
过雨钿犹小,吹襟风已香。
莫期包作馈,好待集为裳。
太极翁何在,花时爱敢忘。
迤逦寻梅过别村,归来新月照黄昏。
更无可觅春风面,捻断冰髭立断魂。
层楼一望立斜晖,三两人家出翠微。
浅濑欲流山影去,疏帘不碍月明归。
自来樵钓无荣辱,到底功名有是非。
识得老天穷我意,免教世俗践危机。
极目飞鸿外,苍茫一渺然。
风清垂钓濑,月淡放梅天。
展卷评诗句,探囊结酒缘。
舟中无此乐,但只闭篷眠。