窗户碧玲珑,看山面面通。树涵云外雨,凉度水边风。
瀹茗嗔童懒,挥毫对客雄。笑谈如著我,也入画图中。
雨蒲烟草接风湍,望入苍梧九点寒。怪得归帆如马健,有人楼上倚阑干。
月明风静夜如何,船向三江七泽过。凉影满篷成独坐,半听楚调半吴歌。
此生无梦到京华,到处溪山即是家。昨夜石桥新过雨,错教刘阮认桃花。
扰扰黄尘没马鞍,几人消得此中閒。绿阴清昼深如水,饱看溪南雨后山。
一江春水晚微茫,醉倚篷窗客思长。忽听箫韵云外落,松风轻度鬓丝凉。
马足车轮尽日忙,梦魂不到水云乡。閒人自识閒边趣,小簟疏帘坐晚凉。
江南十月霜雪飘,杖藜东郊复西郊。酒酣不惮行路遥,蹋遍第六西湖桥。
北风猎猎吹枯梢,青天有鹤不可招。逋仙起舞来解嘲,请君与我看此高堂素壁一幅之生绡。
城中车马多如云,林下相逢无一人。城中甲第十万户,林下草堂空四邻。
胡为奔走上城市,归来两袖飞黄尘。高堂素壁忽见画,使我顿觉清心神。
何时此地一相就,坐席甘与渔樵分。借君清涧濯双足,借君松枝悬角巾。
更须长揖谢轩冕,相期岁晚终吾身。
琳馆依珠树,青山走游龙。水流疑动石,云低不碍钟。
将寻采芝侣,于此谢尘踪。