出处士大节,倚伏殊茫茫。绝交苟不作,自足存嵇康。
哲人乃知机,曲士迷其方。顾我类社栎,匠石端相忘。
谁信玉堂金马客,也随林下家风。三杯大道果能通。
相逢开老眼,著我圣贤中。
会意清言穷理窟,人间万事冥濛。暮寒松雪照群峰。
衰颜无处避,只可屡潮红。
霜籁入枯桐。山压江城秀蔼浓。谁著夜光松竹里,玲珑。
十丈冰花射好风。
物外蕊珠宫。几缕明霞玉镜中。银浪三江都一吸,春融。
晓病眉尖翠扫空。
溪雨空濛洒面凉。暮春初见柳梢黄。绿阴空忆送春忙。
芍药弄香红扑暖,酴醾趁雪翠绡长。梦为蝴蝶亦还乡。
春阴薄。花冥漠。金街三月初行乐。碧纻春。玉奁人。
蝉飞雾鬓,风前立画裙。
浮生酒浪分馀沥。娇甚春愁生远碧。犀心通。暖芙蓉。
此时不恨,蓬山千万重。
玉霄琁榜陋凌云。龙跳九天门。不负平生稽古,仙卿躐拜恩纶。
星明南极,天开太室,收拾殊勋。贺客晨香如雾,他年压倒平津。
端正楼空,琵琶冷、月高弦索。人换世、世间春在,几番花落。
缥缈馀情无处托,一枝梅绿横冰萼。对淡云、新月炯疏星,都如昨。
萧闲老,平生乐。借秀色,明杯杓。吐凌云好句,张吾丘壑。
此乐莫教儿辈觉,微官束置高高阁。便归来、招我雪霜魂,春边著。
半岭云根,溪光浅、冰轮新浴。谁幻出、故山丘壑,慰予心目。
深樾不妨清吹度,野情自与游鱼熟。爱夜泉、徽外两三声,琅然曲。
人间世,争蛮触。万事付,金荷醁。老生涯、犹欠谢公丝竹。
好在斜川三尺玉,暮凉白鸟归乔木。向水边、明秀倚高峰,平生足。
玉斧云孙,自然有、仙风道骨。眉宇带、九秋清气,半山晴月。
入手黄金还散尽,短蓑醉舞青冥窄。向大梁、城里觅丹砂,聊为客。
惊人字,蛟蛇活。借造物,驱春色。问别来挥洒,几多珠璧。
合眼梦魂寻故里,摩挲明秀峰头碧。看归来、都卷五湖光,杯中吸。
水村秋入江场,梦惊万壑松风冷。中秋几日,银盘今夜,八分端正。
身似惊乌,半生飘荡,一枝难稳。夜漫漫只有,澄江霁月,应知我、倦游兴。
好在萧闲桂影。射五湖、高峰玉润。木犀宜月,生香浮动,玻璃吸尽。
准拟馀年,个中心赏,追随名胜。看年年玉笛,新传秀句,约嫦娥听。