送人冠獬豸,值节佩茱萸。均赋征三壤,登车出五湖。
水风凄落日,岸叶飒衰芜。自恨尘中使,何因在路隅。
风息斜阳尽,游人曲落间。采花因覆酒,行草转看山。
柳散新霜下,天晴早雁还。伤秋非骑省,玄发白成斑。
芦荻湘江水,萧萧万里秋。鹤高看迥野,蝉远入中流。
访友多成滞,携家不厌游。惠连仍有作,知得从兄酬。
使君持节去,云水满前程。楚寺多连竹,江樯远映城。
登楼向月望,赛庙傍山行。若动思乡咏,应贻谢步兵。
铙管随旌旆,高秋远上巴。白波连雾雨,青壁断蒹葭。
凭几双童静,登楼万井斜。政成知变俗,当应画轮车。
思君宁家宅,久接竹林期。尝值偷琴处,亲闻比玉时。
高人不易合,弱冠早相知。试艺临诸友,能文即我师。
凌寒松未老,先暮槿何衰。季子生前别,羊昙醉后悲。
寿堂乖一恸,奠席阻长辞。因沥殊方泪,遥成墓下诗。
紫凤朝衔五色书,阳春忽布网罗除。已将心变寒灰后,
岂料光生腐草馀。建水风烟收客泪,杜陵花竹梦郊居。
劳君故有诗相赠,欲报琼瑶恨不如。