匣照光芒里,熏炉想像间。
营巢登大岁,采粟上仙山。
玉璞惊心起,星河尽力还。
上林无限树,枯卉莫登攀。
君子怜无改,诗人赋有乔。
轻舟随桧楫,深涧映山苗。
偃盖秦官远,凌霜夏社遥。
鹤栖知得地,柏悦见干霄。
烟篠裁圆直,霜匏镂密深。
雅将镛间奏,清与磬同音。
隋作工何妙,娲传制中寻。
师夔如审曲,知我发生心。
少室久传西祖印,京华时不等闲寻。
黄枢慕道飞书密,紫禁知名示宠深。
一法遍垂春雨润,群生皆悟海潮音。
南归八桂禅庭在,后夜僧怀立雪心。
食野甘榆棘,乘流接海鲸。
骇鸡称国宝,辟水得天名。
巴浦千年迹,黄支万里程。
至循来禁御,六扰莫心惊。
仁里徊翔久,层巢返哺频。
九雏依百峙,三足托重轮。
声为空营乐,心因止屋驯。
夜啼休度曲,丹白瑞无伦。
三窟同蜫蛰,平冈若电驱。
爰爰依枳棘,肃肃避罝罦。
已得思烹犬,其亡尚守株。
何当华桂畔,宿月翫云衢。
山木无阴驿路长,海风吹热透蕉裳。
渴思西汉金茎露,困忆南朝石步廊。
江上竹竿输散诞,林间冠褐负清凉。
不程欲选披襟处,满眼赭桐兼佛桑。
託质朝阳地,含芳改火时。
锡圭裁细叶,栖凤养深枝。
双树怜银井,孤生称檿丝。
龙门高百尺,梓漆让华滋。
未展蓁蓁叶,先开灼灼华。
武陵迷境域,御宿接烟霞。
投我畴为报。偷儿孰是家。
春风南北起,别有洛阳花。