十年去国老蒙召,今岁始见家园春。
双燕初来即宾客,群莺相逢如故人。
蒙茸草树延野色,碎璅鲑菜供盘珍。
多惭吾黨共醒醉,收得泽边憔悴身。
飞轩凭望俯丹梯,星雨囊风暝夕曦。
翠阜天遥云待簇,绀园花老树低枝。
巾车预畏烟畴迥,蜡屐先忧磴道危。
未似庾公年最少,桑郊盘马帽檐敧。
展开阅读全文
马上逢飞雪,都城触望新。
天如不拟暝,树欲顿成春。
霰急初鸣瓦,涂轻自压尘。
洒逵先映璐,飘阙欲藏银。
宛转呈歌丽,裴回逼舞真。
散监拂波乱,飞荚点星匀。
密影俄飞盖,乾花看钿轮。
无烦湿潘鬓,今是二毛人。
万萼霞乾照曙空,向来心赏已多同。
未如此日家园乐,数遍繁枝衮衮红。
叛将闚华日,英臣死节年。
城当劲兵处,人甚缀旒然。
直木摧贪隧,长堤制盗泉。
羯尘虽覆马,不污沛南天。
弥年宾牒叹离居,始得还家奉板舆。
出沐恩深汤吊虮,校文官冷字成鱼。
三杯旅案馨羞切,百末凝醅献寿馀。
韁锁空名堪自笑,又随轺马趣移书。
展开阅读全文
黎明走苍山,千仞势如削。
北斗挂西巅,徘徊久未落。
驿道转岩肩,人烟聚岑脚。
太虚交昏旦,颢气自喷薄。
阳光排暗升,阴氛值明卻。
翔禽散乔卉,啼狖思空壑。
逢隈雾尚屯,投险泉争躍。
生平好山意,每遭事婴缚。
安得乘冷风,穷跻叩寥廊。