凉风肃兮白露滋。木感气兮条叶辞。临渌水兮登崇基。
折秋华兮采灵芝。寻永归兮赠所思。感离隔兮会无期。
伊郁悒兮情不怡。
胶漆至坚,浸之则离。皎皎素丝,溺色染移。君不我弃,谗人所为。
市肉取肥,酤酒取醇。交觞接杯,以致慇勤。
鹊之彊彊,诗人取喻。今存圣世,呈质见素。饥食苕华,渴饮清露。
异于畴匹,众鸟是慕。
肃承明诏,应会皇都。星陈夙驾,秣马脂车。命彼掌徒,肃我征旅。
朝发鸾台,夕宿兰渚。芒芒原隰,祁祁士女。经彼公田,乐我稷黍。
爰有樛木,重阴匪息。虽有糇粮,饥不遑食。望城不过,面邑不游。
仆夫警策,平路是由。玄驷蔼蔼,扬镳漂沫。流风翼衡,轻云承盖。
涉涧之滨,缘山之隈。遵彼河浒,黄阪是阶。西济关谷,或降或升。
騑骖倦路,载寝载兴。将朝圣皇,匪敢晏宁。弭节长骛,指日遄征。
前驱举燧,后乘抗旌。轮不辍运,鸾无废声。爰暨帝室,税此西墉。
嘉诏未赐,朝觐莫从。仰瞻城阈,俯惟阙庭。长怀永慕,忧心如酲。
游将升云烟。
初秋凉气发。
庭树微销落。
凝霜依玉除。
清风飘飞阁。
朝云不归山。
霖雨成川泽。
黍稷委畴陇。
农夫安所获。
在贵多忘贱。
为恩谁能博。
狐白足御冬。
焉念无衣客。
思慕延陵子。
宝剑非所惜。
子其宁尔心。
亲交义不薄。
从军度函谷。
驱马过西京。
山岑高无极。
泾渭扬浊清。
壮或帝王居。
佳丽殊百城。
员阙出浮云。
承露槩泰清。
皇佐扬天惠。
四海无交兵。
权家虽爱胜。
全国为令名。
君子在末位。
不能歌德声。
丁生怨在朝。
王子欢自营。
欢怨非贞则。
中和诚可经。
嘉宾填城阙。
丰膳出中厨。
吾与二三子。
曲宴此城隅。
秦筝发西气。
齐瑟扬东讴。
肴来不虚归。
觞至反无余。
我岂狎异人。
朋友与我俱。
大国多良材。
譬海出明珠。
君子义休偫。
小人德无储。
积善有余庆。
荣枯立可须。
滔荡固大节。
时俗多所拘。
君子通大道。
无愿为世儒。
功名不可为。
忠义我所安。
秦穆先下世。
三臣皆自残。
生时等荣乐。
既没同忧患。
谁言捐躯易。
杀身诚独难。
揽涕登君墓。
临穴仰天叹。
长夜何冥冥。
一往不复还。
黄鸟为悲鸣。
哀哉伤肺肝。