快矣标名厥趣高,端能教子振风骚。麈挥捷辩重冯席,笔洒新诗夺宋袍。
冷笑三投方鉴玉,雄图一钓便连鳌。行行指点青云步,烜赫英声冠誉髦。
绿消暮霭满空秋,念远凭高陇上游。一片孤云生远岫,数声断雁落寒流。
风前无绪愁闻笛,天际何人误识舟。步月可寻岩下叟,试将圆玉锁神头。
言行枢机宜慎发,利名缰锁苦萦身。无非入市攫金客,谁似临畦抱瓮人。
鸿雁弟兄犹列序,虎狼父子尚相亲。刀锥不用争蜗角,请学当时阙党邻。
抟鹏休笑蓬蒿适,燕雀岂知鸿鹄游。颜蹠贤愚终莫域,渭泾清浊自殊流。
绠长方可探深井,水浅安能泛大舟。独爱乐天吟著句,输赢待看局终头。
驷马华轩终得志,箪瓢捽茹且潜身。隋珠莫弹排空雀,和璧休投按剑人。
画史解衣须遇鉴,齐门鼓瑟信难亲。索瘢洗垢从教谤,澡雪襟怀与道邻。
如簧巧语何须听,似海侯门岂足游。太华崇高无弃土,沧浪合并纳纤流。
未要季子荣亲印,已买陶朱佚老舟。藏器待时须大用,耻争蜗角与蝇头。
磊落胸襟造道真,江湖十载自由身。虽无伟绩留当世,恰有清名异众人。
角里先生常愿友,香山居士每求亲。抠衣顾我虽几数,赖得诗翁诱善邻。
遁戢云岩古景幽,烟霞常伴赤松游。陶陶经醉穷千古,落落谈玄贯九流。
眷爱猥蒙迎倒屣,追寻常欲棹扁舟。丝桐古调无人识,每辱知音为点头。
功名未遂冠凌烟,琢句投囊学阆仙。韫玉要令神物护,探珠岂待老龙眠。
宾王颇欠新诗债,子美回偿旧酒钱。自古逸才多涤器,醉来宜洒夺袍篇。
丐菊东篱带晚烟,持觞独放竹溪仙。拟携赓唱社中侣,来伴沈酣市上眠。
清叔能诗曾不速,广文嗜酒恨无钱。倘蒙闭户同轰饮,一斛豪头也百篇。