有客抱荆璞,不琢贵其质。兢兢三十年,常恐有坠失。
所欲价百倍,今也十之一。勿患知者难,光彩已四出。
凿池待明月,池成月自来。一从幽人去,明月来几回。
乳窦走龙蛇,断崖激琼瑰。安得藉磐石,泛我瘿木杯。
小隐隐林薮,大隐隐朝市。市朝心隐不隐身,山林未必忘名利。
夜来月明竹声细,隐斋主人留客醉。四更客未醒,主人促车骑。
客笑主人劳,不顾隐之意。君不见梅福曾作尉氏官,庄周亦为漆园吏。
小隐隐山林,大隐隐城郭。城郭多纷嚣,山林苦淡漠。
不如隐于酒,适意自斟酌。屈原不能饮,独醒较清浊。
杨雄虽愿隐,载醪无适莫。吏部瓮下卧,其隐可愧怍。
翰林市上眠,其隐太落拓。孰若畸翁园,醺酣得天乐。
风暖凤凰集,霜重梧桐落。长啸待明月,明月出林薄。
倚杖傲浮云,浮云度寥廓。虽近市朝路,不为名利缚。
知我尚幽胜,赋诗豫期约。愿言醉乡游,一驾东飞鹤。
上池沃瑶浆,冲气溢金杓。当知隐君子,志不在糟粕。
天台有新阁,胜地近塔庙。影浸碧琉璃,沿洄去山峤。
莲生污泥中,白日有明窍。花实相表里,光色互炳曜。
处空不染水,烈火岂其燎。宝藏诸如来,端坐满法要。
青目付上士,不待举花笑。芳香初洞达,宿病已能疗。
净土记珍色,机感愿力召。三时有开发,一本常寂照。
不读智者书,岂知此莲妙。
华阳山里千株桧,玉晨观前一左纽。虬枝龙干向朝曦,势与扶桑斗长久。
亳州涡水太清宫,老子手植才数九。一桧正与此树同,蒂固根深应不朽。
信知福地有灵木,栽种曾经上真手。君不见龙从火里出,虎向水中生,生理尚左不尚右。
又不见天轮左旋不休止,日月五星如磨蚁。左纽桧,蕴至理,上士体之能不死。
大涤洞天玉为室,真官典校长生籍。青山九锁閟仙源,老尽碧桃人不识。
祖龙求仙徒用力,驾海欲驱山下石。神人倚柱不与行,留得岩前隐山迹。
繁川灵鹫山,山顶驾老屋。初从曲径登,叠石盘岩腹。
景逐轩楹转,云烟炫游目。忆昔心上人,欲往怯洄洑。
前人涨白沙,环流作平陆。昨夜暑雨暴,高低或成谷。
感物鉴江水,江水清可掬。莫惊秋霜飞,能换鬓边绿。
我有紫阳丹,晶明大如粟。服之能长生,千载一时毂。
人孰不好游,外物常求备。佳胜穷山海,纷华乐朝市。
不知务内观,未得游之至。达士靡窥牖,天道已昭炽。
六合极周流,万化览要会。潇洒须川守,名堂慕高致。
政清民讼简,庭木交苍翠。间关林鸟鸣,跳跃池鱼戏。
逍遥成咏歌,吏隐欣得地。视听与人同,所适与人异。
翻笑列禦寇,不出终身愧。吾亦爱吾庐,岂独壶丘氏。
牛渚矶,大江汹汹山险巇。舟人欲渡不敢渡,烹牲投简先祷祈。
自从疏派得安济,祷者渐疏祠宇隳。我闻鬼神若君子,不以风涛为福威。
吁嗟人心自险易,昔也兢兢今也违。太守修祠岂无意,寄语安者毋忘危。