烂熳天孙织锦机,春风吹雨洗芳菲。香泥满地胭脂湿,只许新来燕子飞。
千两金盘浴小儿,玉钗双堕燕差池。绣窗白日无针线,却笑罗敷不画眉。
金莲烛下看蛾眉,应是吴王半醉时。一自馆娃宫坏后,仙魂都上落花枝。
一春不得见花开,何况飞红堕酒杯。今日城南花万树,看花不肯放春回。
五云天近昼香残,红白花枝满药阑。一夜东风吹小雨,殿头持卷隔帘看。
天马西来入帝闲,风騣雾鬣驳文班。房星一夜光如水,却怨龙媒万里还。
饭饱千僧洗钵归,生台饥鸟拂檐飞。山中丈室维摩病,独向长松挂衲衣。
尝忆银床桐泣露,更思玉椀蔗流浆。天孙初嫁龙绡薄,却恐秋河入夜凉。
粟侯亭前花一园,客来日日费金钱。明朝碧树春城令,恨不江东问酒船。
城南牡丹一百本,翰林学士走马来。渡水杨花逐飞燕,蓟中芳草送春回。