旧说山东相,东莱更毓灵。近分洙泗润,不了岱宗青。
维岳生申甫,斯文睹日星。芝生饶秀色,玉立映明庭。
弱冠终军少,三冬曼倩成。汪怀欺汉宪,雅量似辽宁。
文彩云中豹,清修海上䴇。九流兼猎涉,六籍在参订。
世识公侯器,人誇宰相形。色言无疾厉,胸次没畦町。
四世勤供奉,三朝谨侍经。纾徐登相府,洞达见灵扃。
黾勉艰危际,裁成靖难能。刚柔须吐茹,剂量费调停。
定册终推让,承恩若战兢。居成惊宠利,在治念伶俜。
寿域开初度,神都锡百龄。金天授丹箓,紫阁出仙醽。
东海誇桃宴,西王说幔亭。未须辞富贵,长与作仪刑。
使君刺太平,问讯太平治。太平本无象,人心平即是。
岳顶登歌寄道林,一翁九十云千寻。八程不惜来嘉会,君来不来春亦深。
吾闻焦先生,避地来隐沦。不受天子召,变名匿其身。
当时如弃灰,后世如席珍。固此一人耳,美恶异等伦。
遗祠依古刹,寂寞江海滨。因思乘桴叟,夐绝真天人。
安得从之游,究竟所未闻。
是山皆我乐,何必吾家山。此山非我有,胡乃名甘泉。
而我有行窝,适在泉山前。始知天所作,意或遗斯人。
我来陟山巘,翕然集群贤。谁为引天瓢,谁为酌天泉。
一歃尘虑散,再歃澄心魂。岂止澄心魂,毛骨皆通神。
安得将此泽,普为天下春。
白鹿山人白眼多,胸中垒磈柰君何。昨宵梦语阳明月,又共天台月底歌。
盖有千寻木,千秋为栋梁。安得作大厦,尽庇尔多方。
树杪鸠鸣雨霁,稻畦秧送风凉。欲采楚襟香草,已辞越橐难将。
五色云中瑞日光,朝朝休命对宣扬。长摇青佩窥青锁,玉韵亲承拱玉皇。
北极高齐天寿山,何当与尔同追攀。五岳拱如尊帝义,诸峰攒作效颦颜。
共怜福地藏玄苑,信有神山出世寰。正忆都城珠斗下,镜光吟望几凭阑。