黄叶人家,芦花天气,到门秋水成湖。携尊船过,帆小入菰蒲。
谁识天涯倦客,野桥外、寒雀惊呼。还惆怅、霜前瘦影,人似柳萧疏。
愁馀。空自把、乡心寄雁,泛宅依凫。任相逢一笑,不是吾庐。
漫托鱼波万顷,便秋风、难问莼鲈。空江上,沈沈戍鼓,落日大旗孤。
叠砌苔深,遮窗松密。无人小院纤尘隔。斜阳双燕欲归来,捲帘错放杨花入。
蝶怨香迟,莺嫌语涩。老红吹尽春无力。东风一夜转平芜,可怜愁满江南北。
堕叶红腴,疏苔绿倦,年华轻换筝柱。玉病禁秋,花娇媚晚,烛底鬓添凉雾。
缥缈惊鸿影,似乍见、春风前度。暗怜舞褪丝杨,镜中消瘦眉妩。
苏小芳颜认否。甚油壁归来,偏恨迟暮。带眼移香,琴心记梦,铅泪也无重数。
寒雨连江夜,莫更把、琵琶低诉。明日相思,峭帆还挂愁去。
芳草閒门,清明过了,酒带香尘。白楝花开,海棠花落,容易黄昏。
东风阵阵斜曛,任倚遍、红阑未温。一片春愁,渐吹渐起,恰似春云。
江影阔。孤帆卸天际,倦怀凄切。晴树生秋,岸风送响,篷敲残叶。
山勒寒潮怒起,涌波心、千万堆雪。者离别、一程程恨,去鸿愁说。
日落征衫寒怯。数归期、冰轮又缺。渍酒罗襟,缄诗瑶轴,馀香都歇。
瘦菊霜橙,怕客里、偏过登临佳节。暮笳咽。沙影沈沈动月。
破惊涛一叶,看千里、阵图开。正铁锁横江,长旗树垒,半壁尘埃。
秦淮。几星燐火,错惊疑、灯影旧楼台。落日征帆黯黯,沈江戍鼓哀哀。
安排。多少清才。弓挂树,字磨崖。甚绕雀寒枝,闻鸡晓色,岁月无涯。
云埋。蒋山自碧,打空城、只有夜潮来。谁倚莫愁艇子,一川烟雨徘徊。
沙外斜阳车影淡。红杏深深,人语黄茅店。陌上马尘吹又暗。
柳花风里征衣减。
屋后筝弦莺语艳。浊酒孤琴,门对春寒掩。鸦背残霜侵短剑,纸窗梦破疏灯飐。
浅树留云,疏花倚石,小亭秋聚。风泉暗语。夜深琴韵愁谱。
芭蕉叶碎桐阴减,料不碍、空阶细雨。奈笺纹叠雪,筝床横玉,旧情无数。
休赋。归来句。待采遍芙蓉,隔江烟雾。吹箫俊侣。跨鸾今在何许。
相思泪滴珊瑚枕,尚梦到、穿针院宇。只后夜酒醒时,满地鸣虫自苦。
乱霞晴隔浦,正横笛、暮江楼。看沙际潮回,城阴树暝,帆势遥收。
湾头。数枝瘦柳,尚依稀、认得去时舟。雁外心传锦字,鸥边梦阁离愁。
凝眸。桂影碧空浮。谁共举琼瓯。问西湖今夜,几分明月,可似扬州。
重游。待拌醉倒,怕石桥、枫冷又深秋。折得芦花懒寄,絮云吹满芳洲。
暗水平桥,明霞低浦,霜痕冷阁鱼叉。才一番寒,微黄却上蒹葭。
瘦腰不恨秋来早,恨秋来、偏在天涯。更堪伤、十载荷衣,吟鬓苍华。
灯边记得分明语,待梦圆鹊镜、窗倚虫纱。几日西风,雁归客未还家。
陌头柳色浑难觅,满空江、换了芦花。又斜阳、过尽西楼,都是昏鸦。