秋痕欲化,冷梦初圆,閒庭似带新霜。病起西风,眉印浅褪宫黄。
徐娘渐羞剩粉,问何时、偷种柔乡。明月底,怪飞来寒蝶,无处寻香。
姑射仙姿何处,记红萸乌帽,看舞霓裳。酒晕全消,篱外懒送瑶觞。
疏灯漫怜鬓影,伴羁愁、闲过重阳。怕瘦损,捲帘人、依旧淡妆。
曲阑斜护柳边楼。人影漾帘钩。银烛光沈,檀槽语涩,拌醉不曾休。
十年梦似朝云散,花落水空流。燕子归来,淡烟微雨,寂寞画春愁。
腊酒馀寒,春灯残雪,地僻还闻箫鼓。帖翠黏红,是年时情绪。
念前梦,顿觉、啼痕唾碧都化,半渍征衫尘土。马影鸡声,又韶华催暮。
隔帘栊、旧是相思路。阑干角、似有东风度。便觅象管鹅笙,奈凄凉难谱。
抱孤琴、泪洒无人处。梅花外、强琢宜春句。怕冻草、暗长愁苗,滞游鞍不去。
晚树沈烟,枯荷乱浦,一换一番秋信。渍水庭阴,凉逼画罗衣润。
滴疏桐、此夜偏长,滞新菊、重阳刚近。最萧条、铁马檐声,纸窗棋响落灯烬。
朝来芦絮似雪,望断濛濛影里,归飞鸿阵。带湿征帆,还共暮潮难准。
剩空阶、蕉叶无多,恰添了、砌虫凄紧。怕遥山、洗褪微黄,倦妆眉黛损。
云薄铺凉,露轻晞月,帘挂碧天秋浅。倚鹤琴闲,照萤灯瘦,依依梦随蕉扇。
念极浦、人归后,西风片帆远。
恨疏懒。趁扁舟、又孤游兴,频冷落、湖山旧时鸥伴。
清雾湿屏纱,絮荒庭、虫韵凄婉。万感烟鸿,寄相思、梧叶怕剪。
对空江残角,一夜蓼花红怨。
河堤路。正下马、晓日笼高树。遥山隐隐云横,知是轻帆归处。
长亭燕子,偏不许、春光别南浦。听歌声、唱到将离,悄衔花瓣飞去。
还记水曲吹笙,频呼酒江船,胜友星聚。旧日垂杨都消瘦,谁更约、东风对舞。
今宵又、芦根繫缆,暗潮涌、霜寒闻雁语。怕孤篷、雨湿疏灯,醉中犹唤鸥侣。
春原草宿。酿湿痕作影,光散林麓。近水偏多,避月还明,飞飞自照幽独。
西风不醒雷塘梦,化万点、秋魂相逐。更那堪,雨暗黄昏,败井废苔凝绿。
还记荷亭露坐,小池乍退暑,凉气吹烛。绕遍花阴,巧入湘帘,笑倚画罗同扑。
而今一院繁星乱,但冷飐、萧萧疏竹。等恁时,闲贮绡囊,怕展翠笺重读。
寒意剩春纤。放燕归来又下帘。蝴蝶渐稀人渐懒,恹恹。
满地青榆午梦甜。
淡日隐重檐。雨气云痕百态兼。睡起却惊天影暗,眉尖。
愁似春阴向晚添。
平芜黯淡,连鸦阵、危滩时响风叶。夜潮乍起芦根,浪浦估帆催歇。
深杯倦泼。听风激、哀笳乱咽。正遥空、寒星数点,旗影动残雪。
谁念荒江外,铁甲生寒,泪花冰结。枕戈梦短,坏云堆、饿鸱啼绝。
醉倚貂裘,问知否、霜袍冻裂。但平沙万幕,寂寂拥夜月。
青房乍结,梦醒江南,又雨声敲碎。罗衣叶叶寒未剪,乱压一湖深翠。
月明歌断,更谁倚、画船闲醉。剩数丛、败苇荒芦,合写横塘秋意。
飘零漫惜青衫,算舞散湘皋,都是憔悴。鸳鸯自浴,竟不管、悄换西风尘世。
凄凉太液,莫暗滴、露盘清泪。待几时、重展枯香,斜日小桥鱼市。