高衢牢落乱离情,三亩儒宫野草生。火后壁经蝌蚪缺,锄残笔冢蠮螉鸣。
黄云脱屣留芳躅,白发峨冠想濯缨。世去百年居又近,自伤迟暮道无成。
曾闻紫水溯关闽,千尺流波欲问津。岭半若为舒啸处,风前谁念舞雩人。
官衙静掩高悬榻,客路凉生折角巾。今日弦歌比邹鲁,岂劳盂薤访州民。
村北村南万竹林,曾逢青眼对嵇琴。人从薇省辞清切,家在芝田笑陆沉。
神虎筐边丹杏熟,化龙杖底碧云深。苍茫野水蒹葭外,谁念相思永夕吟。
蠹简慵披掩绛纱,一身憔悴寄天涯。越乡病忆同庄舄,楚国忧思类景差。
蟋蟀吟低孤枕月,蟏蛸织落半檐花。难成易断还家梦,空有秋霜入鬓华。
穿榻风流管幼安,东南皋比久登坛。悬书莫易千金字,束带曾轻五斗官。
顶灌醍醐辞曲蘖,门栽桃李并檀栾。每依玉树怀乔荫,祇愧东家未识韩。
四载甘棠蔽海隅,挂冠端为忆莼鲈。天生一石刘伶酒,帝乞千秋贺鉴湖。
绛帐谁留堂后宴,斑衣共羡府中趋。钱塘夜夜悬明月,桂树仙人本姓吴。
淡交偏向茗香浓,好事全于世俗慵。白发七弦歌牧犊,青山百尺卧元龙。
图书尚带烟岚气,杖履能追鹿豕踪。呼酒夜深曾为我,西园芳露浥芙蓉。
曾谢金门撤绛纱,十年扃户注南华。宫槐秋冷高栖鹤,庭草春深两部蛙。
旧社湖边闲竹阁,清时岭外恋梅花。鸡坛回首多零落,日暮思君屡析麻。
江皋幼客怅佳期,寄迹浮萍过乱离。金尽青楼调笑懒,酒醒凉榭和歌迟。
来宜檐雨萧萧竹,去惜山秋采采芝。南浦斜阳寒汐急,烟郊回首吹参差。
谢家裘马忆芳年,乱后须眉便皓然。六十馀龄犹尔健,一旬微疾遽难痊。
精灵李贺修文客,筋力渊明下噀田。何处要离堪并冢,几声邻笛泪如泉。