桃花昨夜愁尽发,燕子今春疑不来。雪衣鹦鹉亦可怪,错唤主人非一回。
何年窣堵耸奇观,势若蛟龙上纠盘。秦县赭衣沦鬼国,梵家宝藏压惊湍。
野瞻雨黑重灯夜,天卧空青一镜寒。欲买扁舟占渔户,老缘无力候衡官。
遗经姑置楚包茅,新笔恭书《蛊》上爻。利尽岛溟珠象郡,道湮邹鲁凤麟郊。
看云暮影齐巾角,滴露春声落枕凹。自判优游不堪事,鷾鸸添室翠分巢。
床头鸱卧久空金,壁上蜗行尚有琴。孺子成名狂阮籍,霸才无主老陈琳。
虹霓气冠登莱市,蝙蝠群飞顾陆林。环海烟沙翻万锸,连村霜月抱孤衾。
前朝进士过林扃,信宿论心为竦听。云气夜蟠雄剑紫,天光寒入旧毡青。
不同嘉树生南国,犹梦鲲鱼化北溟。老我归田有龙具,仅堪供卧读牛经。
别业归来千里馀,泰山倾盖喜无如。青衫不污新丰酒,白发终乘下泽车。
地入东南空驿骑,雪消齐鲁足淮鱼。彼行此住情俱得,尚约鸡肥落木初。
蹇驴双耳卓东风,前导青衣一小童。石涧倒涵岚气白,海霞高贯日轮红。
桃花芝草经行异,鹤发鸡皮语笑同。却待朝天惊梦失,春醒无奈雨帘栊。
髯参归隐小郊坰,乱日曾闻险备经。风黑浪高罗刹海,月明天度使臣星。
东都先见逢萌得,广武重游阮籍醒。最是故家春草暗,杜鹃啼杀忍同听。
花开花落雪盈颅,三地相望一信无。梁震不惭前进士,杜陵宁是老狂夫。
长淮浪接江逾阔,南极星联斗不孤。想与穷经全学正,酒香邻社杖同扶。
司徒分镇越王台,瓯婺山光入望来。堂上修文间将略,幕中求旧得贤才。
鉴湖木落鱼梁见,紫塞风高雁路开。莫禁白头狂贺老,酒船仍荡月明回。