衲子诗工骨转寒,折铛全胜斗升悭。恐君爱我长沙舞,且复闲中袖手看。
海角西风撼客床,熟衣已试九秋凉。同根兄弟久南北,他日灯前话更长。
一笑相从欠我曹,日疲浮礼只徒劳。纷纷阅世真难记,莫是先生眼太高。
拄藤峰顶一长啸,赠子西行风半帆。想见月生潮上处,新诗历历在千岩。
枯木岩头鸿雁行,十年离别话偏长。归时裹里日溪橘,应作雪峰薝卜香。
炉峰落日紫烟孤,江上扁舟失梦馀。乞我博山修净供,要知触处是匡庐。
欲问春归只意行,乱红吹尽绿冥冥。道人那管芳菲过,沙劫成灰睡未醒。
净扫云房借客眠,折铛煮粥劝加餐。道人更有超然处,柿落霜林擘鸟残。
现身犹有宰官缘,且作吴门忍辱仙。欲以诗书为佛事,利生一念几生前。
相马评书世未知,要从风骨识权奇。半山妙墨翻风雨,尚有典刑今复谁。