老子浮沉田里间,犊车辕许野人攀。
饮中仙去东西玉,行处不传大小山。
天且莫教三月尽,我今无负一生閒。
春寒正惬牛衣暖,富贵从渠昼锦还。
坎止流行一任他,年华其奈老夫何。
贫知醉有回天日,早得閒为却日戈。
野烧青归烟仿佛,溪痕晴涨雪坡陀。
屠苏只对梅花饮,茅屋竹篱春意多。
不肯诸贤季孟间,归来云月尽跻攀。
谁僧命达昔工部,未必诗穷今巨山。
两鬓雪霜多是病,一蓑烟雨可曾閒。
花前得酒微成醉,欢颊春红觉顿还。