诗卷空留紫翠间,风花飞絮岂堪攀。
埋云已笑梦中梦,敲月更烦山上山。
长短百年谁是主,死生一概匹如閒。
病余勘破人间事,底用瞿昙说八还。
声名空自落人间,要是龙鳞不可攀。
春水白鸥多载酒,夕阳黄犊饱看山。
老吾於传懒我癖,之子有诗忙是閒。
四海流传如见问,为言飞鸟倦知还。
山谷青奴娱夜,秋崖斑媛专房。
尔定婕妤失笑,尔孙流落荒凉。