去岁端阳奉御筵,金盘角黍下遥天。黄封特赐开家宴,回首薰风又一年。
百丈山头雨乍晴,灵川江上水初生。薰风隔岁如相约,两度吹船上玉京。
我已西行及早回,南山松柏好栽培。平生忠孝兼兄弟,常有音书日下来。
二十年前同虎榜,八千里外客殊乡。匆匆又说明朝别,离恨长江有许长。
去年今日宴传柑,两袖天香御酒酣。今夜客中风又雨,可无归梦到江南。
十年天远神京路,荣辱升沉两不闻。此去双江才咫尺,崆峒山隔万重云。
莫将琴剑老京华,到处溪山即是家。惟有薰风能解愠,不辞相伴到天涯。
九十严亲两鬓华,孤身万里倍思家。高飞却羡南回雁,又到金陵楚水涯。
朝回缓步午门西,烟柳和风满御堤。塞北阵寒飞鸟绝,莺声只恋上林啼。
家住江南似鉴湖,料他春色到平芜。不知此日参军庙,谁写新桃换旧符。