香罗着体叠雪轻,赐出彤庭忆圣君。午夜薇垣清梦里,漏声犹似日边闻。
待我悬车返故山,相从吹笛月明间。鹭江螺浦寻渔伴,便胜神仙共往还。
禾水云阳地势连,君家习隐在南田。条桑种杏閒清昼,何必桃源别有天。
相别春云绾柳条,相思千里路遥遥。丘隅养就冲天翼,迟尔乘风上碧霄。
诗隐东湖看白云,青莲翠竹自为群。一从亡友哀歌断,樽酒何人与论文。
零落归来万里身,圣皇深眷语谆谆。偷生抱病文阳水,洗得西风万斛尘。
微凉正好课书篇,熟读千回见昔贤。七略五车多阅遍,此心方解欲无言。
每到秋时只忆家,鉴湖秋水浸明霞。湖中莲子秋成实,粒粒凉心滴露华。
来时萧峡驻轻舟,惆怅初年作远游。梦里相思不相见,武功山下月轮秋。
经年两度还乡里,九载相逢话夙心。曾见诛茅新筑室,门前嘉树总成阴。