展开阅读全文
祝君似陆地千蹄牛,君言不如扁舟江海狎浮鸥。
祝君以通侯尺二组,君言不如草屋三间卧风雨。
富贵何人不解颐,君视二秀如儿嬉。
我今赠君亦无物,但有聱牙佶倔村田诗。
我歌诗,君进酒,
客主讙哗起相寿。寻常此日费千金,
京洛奔驰今日首。江风飒飒吹黄尘,
对面楼台不见人。与君漂泊为何事,
一笑幸是山林身。寡语薄味,
足以养气。少求简出,
足以养体。奇章钟乳本斧斤,
胡广菊潭堪唾涕。君不见南言屃赑五色龟,
穷年引息不嫌饥。又不见曲辕拥重百围木,
匠石捐弃反为福。蜗封蚁壤何足论,
归来未废蓬蒿园。我更搜诗君酿酒,
通家德公有贤妇。
冬日寒难暝,岩溪浅易冰。
猿飞红果嶂,人度白云层。
望层多依竹,逢樵半采藤。
艰难吾甚厌,何处学孙登。
展开阅读全文
南山高,北山高,
行人山下闻叫号。旁山死者何姓氏,
累累骸骨横林皋。鸟喧犬噪沙草白,
酸风十里吹腥臊。中有一人称甲族,
蔽膝尚著长孺袍。不知婴触为何罪,
但惜贵残同所遭。妻求抱尸诸子哭,
魂气灭没埋蓬蒿。人言杀身由货宝,
山村岂得皆权豪。一言不酬兵在颈,
性命转眼轻鸿毛。龙争虎斗尚未决,
六合一阱何所逃。振衣坐石望太白,
寒林夜籁声溞溞。
说穷人不信,欲说更何为。日永书肠觉,霜浓病骨知。
□家兵溃后,交绝廪空时。头白风尘境,消磨尚有诗。
展开阅读全文
呜呼良马不世出,今人担寻李侯笔。
五龙忽堕白云乡,海角孤臣看自失。
太平天子开明堂,前驱麒麟后鸾凰。
当地此马来万里,想见顾盼生风霜。
龙眼老仙亦如此,挥毫谈笑群公裹。
官间禄饱少尘埃,雾阁云窗天上起。
风流转眼余山河,人间荆棘何其多。
临风卷图三太息,此马今存知奈何。
展开阅读全文
快马疾驰,不如徒步。
多金善贾,不如躬耕。
日食八珍,不如强饭。
封侯万里,不如还乡。
我观古来丈夫子,何用桑弧蓬矢射四方。
苏秦生为六印役,主父死愿五鼎烹,
不如诸葛草间谈管乐,陶潜醉裹傲羲皇。
南面之尊何如於据梧之贱,环辙之智无预於荷蓧之狂。
高冈峻谷久亦变,青天白日书夜行茫茫。
胡为忧愁浪自苦,百年齿发谁得长坚强。
不如掩关扫迹成坐隐,清斋永日一炉香。
经秋心事转衰颓,客舍山村病眼开。
识路牛羊缘板过,通家燕雀下檐来。
饥从野榼分蔬饭,渴指邻帘贳黍醅。
世事百年谁罗是,髯公鼻息书如雷。
鸟有反舌者,自古比谗人。时气一朝迁,此舌竟不伸。
众鸟莫不然,更鸣以存身。如何能言士,聒聒无止辰。
冰雪玲珑汪太中,吟诗二叶有家风。
天寒日暮江东道,逢此颦呻牛口翁。
居官难得是全名,于守年多政转清。
身为素王扶坠户,手提赤子出饥坑。
使来公馆文书简,吏退私斋几砚横。
似此雍容好风度,天边看著绣衣行。