都梁西下路,云草望中繁。积石甃山郭,孤城抱水村。
江峰屋半赭,野火树同髡。汤沐余残邑,难从耆旧论。
贺鉴祠前酒一杯,霜枫千里夕阳回。江山白发归人远,杵臼西风过雁哀。
许剑几人同汐社,埋云无路哭荒台。时违重惜衣冠别,肯使秦庭片铁灰。
停轺问土俗,踯躅越王城。古月移前垒,荒风宿鬼兵。
燎衣残灶火,击柝远河声。午夜看星气,晨鸡或肯鸣。
念乱忧方大,披荆尔忽来。乍询家室在,初谂甲兵回。
海峤风秋劲,芜城门昼开。秣陵云气好,重上射陵台。
薄暮交游尽,残山老弟昆。漂摇羽尾急,跋涉胫毛存。
落叶辞荆树,荒云守蕨根。暂归犹胜客,敢作故乡论。
灭烛扪心语,风吹古大河。壮游薪胆尽,兵法鬓毛皤。
匹蹇冲春雪,危楼坐绿萝。同裳人几在,愁听渐离歌。
陟险寻源入,危桥石齿连。老梅犹碍日,野鹿不知年。
壁绝山精隐,泉甘药草鲜。夕阳归路滑,人影乱枫前。
四山青欲下,众树密难名。时有竹光入,远闻泉水声。
鼯抨石子落,猿挂翠微行。对境忘言说,玄情去复生。
尺幅西陵地,偏增旅话长。暮笳鸣戍火,晓角动星芒。
马饮残湖水,萤飞故苑墙。只余图画里,孤笠吊斜阳。
独蹇黄河路,风埃赋北征。龙沙团日气,雁阵度兵声。
海坞耕烟远,山城哨火横。知君年正少,终有弃繻情。